در حالی که می رفت سگ کشی به رسم عجیبی در دیارمان تبدیل شود این بار در گوشه ای از این شهر، مهربانی نصیب سگ ولگردی شده است که در دل سرمای زمستان و برف اخیر، شش قلو زایید.

به گزارش خط اول، آرامش و امنیت اجتماعی یکی از مقولات مهّم در زندگی پرهیاهوی فعلی است، در کنار آلودگی‌های هوا و آلودگی‌های صوتی و تصویری، برخی آلودگی‌ها مشکلات مضاعفی را ایجاد می‌کنند، که یکی از آنها معضل وجود سگ‌های ولگرد است که در کنار ترس و اضطراب، مشکلات بهداشتی زیادی را برای شهروندان ایجاد می‌کند و لزوم ساماندهی آنها را بیش از پیش ضروری می نماید.

در این میان دفتر حمایت از حیات وحش سازمان حفاظت محیط زیست دستورالعملی را با چارچوب های مشخص در مورد سگ های ولگرد تدوین و به استان ها ابلاغ کرده است تا براساس آن، با همکاری شهرداری و مراکز بهداشت در راستای این مسئله اقدام کند اما این مصوبه به گونه ای تهیه شده که در جمع آوری سگ های ولگرد، نسبت به از بین بردن آنها تاکید بیشتری دارد. در حالیکه حیوانات، بخشی از جامعه طبیعی و محیط زیست را تشکیل می دهند و در برقراری توازن در نظام طبیعت، نقش موثر و غیرقابل انکاری دارند.

حیوانات به مانند انسان ها از حقوق خاص خویش مانند حق حیات، حق درمان، حق آرامش، حق زیست جمعی، حق پرهیز از هر نوع خشونت و نسل کشی و مانند آنها برخوردارند و هرگونه تعدی و تعرض نسبت به آنها، به منزلۀ نقض حقوق آنان محسوب شده و ضروری است، قانون حاکمه آنها را تحت پوشش قرار دهد. شعر معروف سعدی در بوستان با عبارت : " میازار موری که دانه کش است، که جان دارد و جان شیرین خوش است"، نشان از نگاه ادبی و فرهنگی جامعۀ ایرانی نسبت به حقوق حیوانات و ضرورت احترام به حیات آنها دارد و آموزه های دینی و مذهبی و انتساب " ضامن آهو" به امام رضا (ع) نیز حکایت از مراتب یاد شده دارد.

امروزه در دنیا حیوان‌آزاری یکی از بداخلاقی های اجتماعی و بزه کاری است و در بسیاری از کشورها آن را فی‌نفسه یک جرم قضایی می‌دانند، اما حیوان‌آزاری در ایران، جرم‌انگاری نشده‌است و نتیجه اش می شود شکنجه و به دار آویختن یک بزمجه در شهرستان میمه، تزریق اسید به سگ ها در شیراز، سنگسار گربه در میناب، رنگ پاشیدن به سگ برای گرفتن سلفی در کردکوی، کشیدن سگ در جاده با خودروی دولتی در آستارا، عقیم سازی و تیراندازی به سگ ها هم که در جای جای کشورمان رسم شده است. همه اینا در دو سه سال اخیر رخ داده و گریزی به پیش تر از آن نمی زنیم.

حال آیا منظور از حل و ساماندهی معضل سگ های ولگرد واقعا سگ کشی بوده است؟ آیا انسانها مجازند صرفا بخاطر ولگرد یا موذی بودن برخی جانوران اقدام به معدوم سازی آنها نمایند؟ آیا ما برای حفظ امنیت خود مجاز به استفاده از هر روشی علیه حیوانات هستیم؟

حیوان‌آزاری از نمونه‌های بارز مشکلات روانی است و انسان سالم از آزار دادن جانوران خوشحال نمی‌شود و برخی از حیوان آزاران نیز نیاز به درمان دارند. بسیاری از قاتل‌های زنجیره‌ای سابقهٔ حیوان ‌آزاری دارند. این قضیه به ‌طور مستند ثابت شده ‌است؛ فردی که حیوان‌آزاری می‌کند، نه‌تنها برای حیات وحش و حیوانات، که برای جامعهٔ انسانی نیز خطرناک است.

بنابراین دستورالعمل کنترل جمعیت سگهای ولگرد که در ستاد مرکزی کنترل جمعیت حیوانات ناقل بیماری به انسان در سازمان شهرداری ها و دهیاری های کشور تصویب شده است، باید بطور دقیق اجرا شود.

از جمله اهداف تهیه این دستورالعمل کنترل بیماریهای قابل انتقال بین حیوان و انسان از طریق شناسایی کانون تجمع سگهای ولگرد و کنترل جمعیت آنها با انتخاب روش مناسب و ارتقای سطح آگاهی‌های عمومی درخصوص رعایت اصول بهداشتی در مواجهه با حیوانات مزاحم( با الویت سگ‌های ولگرد) بود.

بر اساس این دستورالعمل، مرکز کنترل جمعیت حیوانات مزاحم باید دارای محل نگهداری حیوانات مزاحم باشد. پس از جمع‌آوری سگهای ولگرد از سطح شهر و روستا و انتقال آنها به قفس نگهداری موقت در مرکز نگهداری، عملیات معاینه، تشخیص و تفکیک سگ‌های اصیل و سگ‌های آلوده زیر نظر دامپزشک انجام می‌شود و سگ‌های ولگرد آلوده و غیر مفید از سگ‌های اصیل مفید تفکیک و سگ‌های مفید توسط دامپزشک واکسیناسیون و قرنطینه شده، پس از طی دوره قرنطینه، نصب قلاده و شناسنامه‌دار کردن سگ به مراکز یا افراد متقاضی پس از اخذ تعهد از آنها درخصوص نگهداری مناسب حیوان و عدم رهاسازی، انجام دوره‌ای معاینات و مراقبت‌های بهداشتی لازم تحویل می‌شود.

حال در کنار ایجاد این پناه گاه های امن، گاهی مهربانی انسانها از دیوار مهربانی نیز عبور می کند و به یخچال مهربانی می رسد و این بار پا فراتر گذاشته و در راستای مهربانی با حیوانات حتی طرح احداث لانه مهربانی هم مطرح و ایجاد می شود. این حرکت خودجوش در گوشه ای از این شهر در شهرک گلشهر رشت برای سگ بارداری ایجاد شده تا بتواند براحتی وضع حمل کند، پس از زایمان نیز این سگ، صاحب شش توله زیبا شد و اهالی محل خوشحال از این اتفاق، سگ و توله هایش را هر روز مهمان پسمانده های غذای خود می کنند تا جایی که سایر سگ های حسود نیز چشم طمع به غذای این سگ ماده دارند. اگرچه مهربانی انسانها گاهی به توان N می شود ولی بهتر است هرچه زودتر سازمان های حمایت از حیوانات و مدیران پناه گاه های امن موجود شهر به سراغ این مادر و شش فرزندش روند تا "این توله های خوش بخت" بنای آزار انسانها در آینده را نگذراند.

فقط یادمان باشد سگ ها قورمه سبزی و پلو و گوجه نمی خورند.