چاپ

از هیات فوتبال استان گیلان انتظاری نداریم، موظفیشان را انجام میدهند و حقوقشان را می گیرند، انتظاری بیش از این بی جاست، اما نگاهمان به اداره کل ورزش و جوانان استان نمی تواند مثل هیات فوتبال باشد، به هر حال پدر ورزش استان و قیم همه ورزشکاران و تیم های ورزشی است، همگان دیدند که وقتی ملوان سقوط کرد چه تلاشها که این اداره کل نکرد، حتی اگر نتیجه نداد نباید منکر تلاش بیشمارش شویم، در بحث سپیدرود هم وقتی صعود اتفاق افتاد باز هم بیکار ننشست، تمام نیرویش را بکار گرفت تا مالکی برایش پیدا کند، حال اگر نتوانست نباید خرده بگیریم، اما نمی دانیم چرا اداره کل ورزش و جوانان استان در قبال داماش منفعل عمل می کند، روزی مدیرکلش در برنامه زنده تلویزونی حاضر می شود و ادعا می کند جنازه داماش را با هزاران بدهی تحویل اداره کل ورزش و جوانان دادند و روزی دیگر با لبانی خندان پلاکاردی در دست می گیرد می گوید داماش زنده است.

تمی دانیم قسم حضرت عباس را باور کنیم یا دم خروس را.

 

شاید منظور مدیرکل از جنازه، باشگاه شهرباران بوده باشد؛ اری این باشگاه پس از اینکه داماش ایرانیان را نابود کرد، شهر باران را ساخت و وقتی از عهده شهرباران هم بر نیامد جنازه اش را تحویل اداره کل ورزش و جوانان استان داد اما شاید مدیرکل حق داشته باشد که بگوید داماش زنده است چراکه اخیرا تحرکاتی از سوی یکی از اعضای شورای اسلامی شهر رشت سر زد که می تواند منبع خبرهای فراوانی در اینده نزدیک باشد، اسماعیل حاجی پور با گرفتن مجوز باشگاهی به نام داماش گیلان احتمال قصد دارد این باشگاه را زیر پر و بال خود بگیرد و خاطرات خوب گذشته اش با استقلال رشت را زنده کند.