این روزها در پی بحران ایجاد شده در روستاهای رودبار - که با صدور مجوزهای بی رویه مرغداری صورت گرفت - سئوال مهمی در منطقه دهان به دهان می چرخد؛ نماینده شان کجاست؟ آیا گودرزوند چگینی نماینده ای با آنها بوده یا بر آنها؟
به گزارش خط اول، روستاهای خاصکول، کلایه، انارکول، پره، ولیجار و لافنسرا این روزها با بحران جدی ناشی از صدور بی‌رویه مجوزهای مرغداری مواجه‌اند. این مناطق که به خاطر زیبایی‌های طبیعی و کشاورزی خود شناخته می‌شوند، اکنون به دلیل فعالیت حدود ۲۰ مرغداری، با مشکلاتی جدی همچون آلودگی شدید، کمبود آب و تخریب زمین‌های زراعی دست و پنجه نرم می‌کنند. این وضعیت به‌ویژه نگران‌کننده است، چرا که آب آشامیدنی اهالی تنها یک روز در میان تأمین می‌شود و به این ترتیب، سلامت و رفاه آنها به شدت به خطر افتاده است. همچنین، مرغداری‌ها به صورت غیرقانونی از منابع آبی روستا بهره‌برداری می‌کنند که این امر تنش آبی و زیست‌محیطی را به شدت تشدید کرده است.
در این شرایط بحرانی، مهرداد گودرزوند چگینی، نماینده مردم رودبار، به عنوان کسی که باید صدای مردم باشد، هیچ اقدام جدی و مؤثری برای حل مشکلات انجام نداده است. مردم به وضوح احساس می‌کنند که صدای آنها نادیده گرفته شده و این بی‌توجهی و عدم پاسخگویی گودرزوند و دیگر مسئولان محلی به دغدغه‌های اهالی، موجب ایجاد حس ناامیدی و بی‌اعتمادی در میان مردم شده است. بارها اهالی نگرانی‌های خود را از طریق رسانه‌ها و دیگر کانال‌ها به گوش مسئولان رسانده‌اند، اما به نظر می‌رسد که صدای آنها به جایی نمی‌رسد. این بی‌توجهی نه تنها به سلامت و کیفیت زندگی مردم آسیب می‌زند، بلکه موجب ایجاد احساس ناامنی و تهدید در دل آنها شده است.
در این میان، برخی از مرغداران نیز با تهدیدهای خود به اهالی فشار می‌آورند و این وضعیت به شدت نگران‌کننده است. اهالی روستاها به شدت از این رفتارها گلایه دارند و خواستار رسیدگی مسئولان به مشکلات خود هستند. آنها انتظار دارند که نماینده شان در مجلس شورای اسلامی و دیگر مسئولان به جای نادیده گرفتن مشکلات، در کنار آنها قرار گیرند و برای حل این بحران‌ها اقدام کنند.
در این شرایط بحرانی، تنها دکتر آقایی، بازرس کل استان گیلان، به دنبال فشار رسانه‌ها به این مناطق سفر کرد و دستورات لازم را برای پیگیری مشکلات صادر نمود. این اقدام قابل تحسین و به موقع، نشان‌دهنده نیاز مبرم به توجه و اقدامات فوری در این مناطق است و این انتظار را به وجود می‌آورد که مسئولان دیگر نیز به مشکلات مردم توجه کنند و در راستای حل آنها گام بردارند.
مردم خاصکول و روستاهای همجوار به شدت خواستار ابطال مجوزهای جدید مرغداری و ساماندهی وضعیت موجود هستند. آنها امیدوارند که مسئولان به جای حمایت از منافع چند سرمایه‌دار، به خواسته‌های مشروع آنها پاسخ دهند و در جهت حفظ منابع طبیعی و بهبود کیفیت زندگی روستاییان اقدام کنند.
در نهایت، این مردم شایسته زندگی با کیفیت و امنیت هستند و بخصوص انتظار دارند که نماینده شان صدای آنها را بشنود. آیا زمان آن نرسیده که مسئولان به جای سیاست‌های ناپایدار، به توسعه پایدار و متوازن توجه کنند؟ آینده این روستاها و نسل‌های آینده در دستان مسئولان است و آنها باید به مطالبات مردم توجه کنند و در راستای بهبود شرایط زندگی در این مناطق اقدام کنند.
مسئولان باید به یاد داشته باشند که وظیفه آنها خدمت به مردم است و این مردم شایسته توجه و حمایت در برابر چالش‌های موجود هستند. در نهایت، برای ایجاد تغییرات مثبت، نیاز به همت و اراده جمعی است تا صدای مردم شنیده شده و برای بهبود شرایط زندگی آنها اقدامات مؤثری انجام شود. این مسئولیت نه تنها بر عهده نمایندگان محلی، بلکه بر عهده تمامی کسانی است که در مقام‌های تصمیم‌گیری قرار دارند و باید در راستای خدمت به مردم و حل مشکلات اجتماعی و اقتصادی گام بردارند.