فوتسال ایران قهرمان بلامنازع آسیا و یکی از پنج ابرقدرت دنیاست، حتی سوم جهان هم شد، با چنین پتانسیلی بلاشک لیگ برتر فوتسال کشورمان پر است از استعدادهای بی بدیل و بی نظیر فوتسال، لیگی که البته مملو از بازیکنان گیلانی است اما سالهاست خالی از حتی یک تیم گیلانی.

به گزارش خط اول ورزشی، اواسط دهه هشتاد، گیلان یک سهمیه لیگ برتری فوتسال داشت، که در اختیار هیات فوتبال استان بود، مدیریت هیات فوتبال هم به بهانه اینکه حق تیمداری ندارد آن را به باشگاه پگاه گیلان واگذار کرد و وقتی پگاه عطای تیمداری در فوتبال و فوتسال را به لقایش بخشید، این سهمیه به باشگاه شهرداری آستارا انتقال یافت و آستارایی ها هم قدر این غنیمت را ندانسته و اکنون اثری از این امتیاز نیست.

در فوتسال بانوان هم اوضاع بهتر نبود، در اواسط دهه نود، گیلان دو سهمیه در لیگ برتر بانوان داشت که به جای اینکه این دو سهمیه در استان پخش شود، در حرکتی عجیب و غریب هر دو سهمیه با حمایت شهرداری رشت (با نام های شهرداری رشت و می رشت) در لیگ برتر حضور داشتند، شهرداری چی ها وقتی دیدند سپیدرود رشت با مالکین جدید قصد سرمایه گذاری در همه رده های و بخش ها را دارند یکی از امتیازات فوتسال بانوان را به آنان واگذار کردند ولی متاسفانه در سایه بی توجهی هیات فوتبال گیلان و زرنگ بازی مدیریت غیربومی سپیدرود نوین رشت !!! این امتیاز سر از اصفهان درآورد و به همین سادگی یک سهمیه لیگ برتری از استان خارج شد.

شاید در بخش بانوان هنوز اندک سویی در لیگ های پایین تر داشته باشیم اما در بخش آقایان اوضاع بسیار نگران کننده است.

باتوجه به داشتن یک دوجین بازیکن قابل در باشگاه های لیگ برتری و دسته اول فوتسال کشور همچون احمد اسماعیل پور، دانیال گیویلی، علیرضا جوان، کیانوش شیرپور، پژمان بهادیوند، محسن راجعی، سجاد یوسف خواه، مجتبی عابدحقیقی، سیدامیر موسویان، مهدی عباس نژاد، امید صادقی، محمدرضا شمخالی، میرعمید مدنی، سیدرضا اسماعیل زاده، فرزین مهری، هادی مطهری، عارف بلوکی، میثاق حسن پور، سجاد یعقوبی، محمدحسین بابایی، امیرحسین شمسی دوست، امیرحسین ناصرخانلو، مبین فدایی، سامان حسن پور، سینا فرضی زاده، شهاب افزون، بنیامین ازموده و غیره اما داشتن یک تیم در لیگ های کشوری، به یک آرزویی محال برای گیلان تبدیل شده است.

دیر زمانی نیست که آرزو داشتیم فوتسال گیلان تیمی قدرتمند در لیگ برتر برای کسب قهرمانی می داشت، اما خیلی زود سطح توقعمان را پایین آوردیم و گفتیم همین که در لیگ برتر حضور داشته باشیم خوب است، اما وقتی هیات فوتبال گیلان و باشگاه پگاه نتوانستند در حفظ سهمیه لیگ برتری فوتسال گیلان کوشا باشند، آرزو کردیم ای کاش در لیگ دسته اول تیمی داشته باشیم تا بازیکنان گیلانی جایی برای عرض اندام داشته باشند، ان را هم نتوانستیم حفظ کنیم و امروز به درجه ای رسیدیم و به گونه ای سطح توقعاتمان را تنزل داده ایم که می گوییم ای کاش در لیگ دوی کشور، گیلان سهمیه ای داشته باشد تا فقط اندکی مرهم زخم های فوتسالی مان باشد. اما این را هم نداریم و چاره ای جز خواندن فاتحه فوتسال گیلان نمی بینیم. هر سال توقعمان را پایین آوردیم اما انگار قرار نیست هیات فوتبال گیلان خم به ابرو بیاورد.

وقتی به شور و هیجانی که جام رمضان، همین چند وقت پیش در تک تک سالنهای ورزشی گیلان ایجاد کرد، می نگریم واقعا تاسف می خوریم چرا گیلان نباید در لیگ های کشوری مامنی برای بازیکنان و جوانانی چنین علاقمند و توانمند و صد البته تماشاگرانی چنین پرشور باشد.