در پی حواشی بوجود آمده در رقابتهای انتخابی تیم ملی کاراته؛ فدراسیون کاراته چند تن از ورزشکاران، از جمله محمدرضا گیلان پور ملی پوش گیلانی را به چهار ماه محرومیت از شرکت در کلیه مسابقات این رشته و امیررضا پورمحمد مربی گیلان را به سه ماه محرومیت از شرکت در کلیه مسابقات کاراته که البته به مدت شش ماه تعلیق می گردد، محکوم کرد.
به گزارش خط اول ورزشی، رقابتهای انتخابی تیم ملی کاراته جهت اعزام به مسابقات جهانی، آسیایی و بازیهای اسیایی ظرف روزهای گذشته در تهران برگزار شد و سهم گیلان، هم در رده بانوان و هم در رده آقایان صفر بود، تنها سارا بهمنیار که به دلیل ارایه گواهی پزشکی در مرحله اول انتخابی شرکت نکرد، بناست (بعد از بررسی در کمیته فنی فدراسیون) بواسطه ملی پوش بودنش، بدون انتخابی به مرحله نهایی اردو راه پیدا کند تا همه بار کاراته گیلان را به تنهایی به دوش بکشد اما جراحی بی موقع، خطر حذف وی را نیز ممکن است در پی داشته باشد.
البته کاراته گیلان همیشه با تک ستاره هایی چون سارا بهمنیار، سعید حسنی پور، جاسم ویشگاهی، حامد زیگساری، مازیار فرید خمامی و دیگران می درخشید اما هربار که بحث انتخابی تیم ملی مطرح بود کاراته کاهای گیلان حریفان قدرتمندی برای رقبای ملی پوش خود بودند و به همین سادگی شکست پذیر نبودند، اما مدتی است این اتفاق دیگر تکرار نمی شود و در همان مرحله نخست اغلب کاراته کاهای گیلان حذف می شوند.
در این دوره که حتی اتفاق ناخوشایندی نیز رخ داد وعلاوه بر شکست فنی، کاراته گیلان اخلاق را نیز باخت و درگیری هایی از سوی تیم منتخب گیلان پیش آورده شد که باعث گردید محمدرضا گیلانپور و امیر پورمحمد ورزشکار و مربی استان گیلان به دلیل آنچه " انجام رفتار نامناسب و انجام مصادیق تخلفات عمومی و اختصاصی" نامیده شد، به همراه چند کاراته کای دیگر به کمیته انضباطی معرفی شوند و در نهایت با محرومیت های سنگین چند ماهه مواجه گردند.
رییس جدید هیات کاراته گیلان اگرچه فردی غیرکاراته ای، ولی صد البته اخلاق مدار است و باید پاسخگوی هم شکستهای فنی و هم شکستهای اخلاقی باشد. چرا و چگونه این اتفاقات رخ داد؟ جایگاه کمیته فنی در هدایت این ورزشکاران کجاست؟ سرمربیان و مربیان متخب گیلان با چه معیاری انتخاب شدند؟ اصلا کمیته فنی در هیات کاراته گیلان وجود دارد؟ چرا یک ورزشکار در رقابت های انتخابی تیم ملی باتوجه به سابقه ملی پوش بودنش، در چنین مسابقات مهمی از کوره در می رود و چنین خسرانی هم به خود و هم به استان تحمیل می کند؟ چرا مربی که باید نقش کاتالیزور ورزشکار را داشته باشد خود با شدت بیشتری وارد حاشیه می شود؟
بلاشک عدم توانایی در کنترل خشم و هیجانات منفی در کوران مسابقات باعث شد ورزشکار و مربی اش رفتار حرفه ای را فراموش کرده و اینچنین گرد و خاک کنند، اینجاست که ضمن تاکید حضور پررنگ تر کمیته فنی در کنار ورزشکاران باید گفت، جای خالی یک روانشناس ورزشی در هیات کاراته گیلان نیز بدجور به چشم می آید.
یقینا رییس هیات کاراته گیلان دیگر باید به این نتیجه رسیده باشد که ضمن ترمیم کمیته فنی خود؛ جایگاهی برای مباحث اخلاق در هیات بوجود بیاورد، جایگاهی که یقینا یک روانشناس ورزشی بسیار می تواند به آن کمک کند.
