بزرگترین و ماندگار ترین آوردگاه ورزشی دنیا یعنی المپیک تا کمتر از دو هفته دیگر در توکیوی ژاپن آغاز می شود و کاروان ورزشی کشورمان به همراه پنج ورزشکار گیلانی در آن حضور دارند تا بتوانند ضمن ارتقا رتبه ایران در رده بندی این المپیاد ورزشی، به آرزوی دیرینه گیلانیان در کسب مدال نیز خاتمه دهند.

اما برای اینکه در حال و هوای المپیک قرار بگیرید در این مقال به زوایای مختلف این رویداد بزرگ ورزشی دنیا از تاریخچه شکل گیری گرفته تا ورزشکاران گیلانی  حاضر در آن، اشاره خواهیم کرد.

تاریخچه المپیک

به گزارش خط اول، بازی های المپیک به جشنواره های ورزشی گفته می شود که به عقیده تاریخ نویسان اولین بار در یونان باستان انجام می شد و در اواخر قرن 19 میلادی مجدداً احیا شد. در دوره باستان بیشتر جشنها در ابتدا جنبه مذهبی داشتند و برای ادای احترام به زئوس (پادشاه خدایان یونان) در صحن معبدی به نام المپیا برگزار می شد. شرکت کنندگان مسابقات المپیک تنها مردانی بودند که وقت و ثروت کافی به منظور پرداختن به ورزش را داشتند. این جشنها اغلب پس از پیروزی در جنگ یا در بزرگداشت روزهای تولد و مرگ پادشاهان و بزرگان، هر 4 سال یک بار برگزار می شد.

بازی های المپیک باستان از سال 776 پیش از میلاد آغاز و تا سال 394 بعد از میلاد ادامه داشت، در بررسی علل افول بازی های المپیک در دوره باستان می توان گفت که با غلبه رومیان بر یونانیان بازی های المپیک شکوه و جلال گذشته خود را از دست داد و صحنه رقابت های انسانی به کارزارهای خونین و نبرد گلادیاتورها تبدیل شد. در دوران باستان تنها مردانی که آزاده زاده می شدند و نه برده، می توانستند در مسابقات المپیک شرکت کنند و دختران مجرد در تاریخی دیگر در ستایش همسر زئوس به مسابقه می پرداختند و بانوان متاهل نیز حق شرکت نداشته و در صورت مخالفت بهای آن را با جان خویش می پرداختند. در ابتدا مسابقات المپیک تنها شامل مسابقه دو بود ولی بعدها کشتی، بوکس و پرش نیز به آن اضافه شد.

شکل گیری المپیک نوین

از سال 394 بعد از میلاد که بازی های المپیک تعطیل شد تا سال 1896 میلادی این مسابقات به دست فراموشی سپرده شد و المپیا نیز در زلزله ای مهیب کاملاً از بین رفت. پس از این حادثه باستان شناسان به کاوش هایی در آن منطقه پرداختند و پس از تلاش دولت های فرانسه و یونان و پی گیری های دانشمندی به نام " پییو بارون دوکربرتن " در سال 1889 در شهر پاریس همایشی تشکیل شد که اساس بازی های المپیک جدید را بنا زد.

در سال 1892 پس از آنکه دولت فرانسه خواست تا وی در اجرا و احیای بازی های المپیک یاریگر باشد، برنامه و آئین نامه ی عظیمی را در این مورد به اتحادیه ورزش پاریس ارسال کرد و بلافاصله، خود از طرف دولت فرانسه به ریاست اتحادیه برگزیده شد و برای به دست آوردن پشتیبان به کشورهای اروپائی مسافرت کرد. در سال 1896 کنگره المپیک تشکیل شد و کویرتن مورد حمایت کشورهای شرکت کننده قرار گرفت، در این کنگره قرار شد بازی های المپیک هر 4 سال یک بار در یکی از کشورهای بزرگ برگزار شود و کمیته ای به نام کمیته بین المللی المپیک نظارت کامل و دقیق بر بازی ها داشته باشد و این گونه شد که بازی های المپیک در سال 1896 دوباره در آتن از سر گرفته شد و تا امروز بی وقفه به شکل باشکوهی هر چهار سال یک بار برگزار می گردد، البته علیرغم آنچه کوبرتین امید داشت، المپیک نتوانست مانع از وقوع جنگ شود و المپیک ۱۹۱۶ به خاطر جنگ جهانی اول و رقابت‌های ۱۹۴۰ و ۱۹۴۴ نیز به دلیل جنگ جهانی دوم برگزار نشد. همچنین، کشورهای پیروز جنگ جهانی اول مانع از حضور کشورهای مغلوب در المپیک ۱۹۲۰ شدند.

توکیوی کم شانس

سی و دومین دوره رقابتهای المپیک قرار است در توکیوی ژاپن برگزار شود، این شهر بعد از لندن که میزبان چهار دوره المپیک در سالهای 1908، 1944، 1948 و 2012 بوده (که البته سال 1944 بخاطر جنگ جهانی دوم برگزار نشد)، با میزبانی از سه دوره المپیک در سالهای 1940، 1964 و2020 به یکی از شهرهای مهم ورزشی جهان تبدیل شده است، اما همانطور که لندن موفق به برگزاری رقابتهای 1944 نشد، توکیو نیز بخاطر جنگ جهانی دوم موفق به میزبانی از المپیک 1940 نشده بود و بدتر اینکه وقتی توکیو برای سومین بار قصد میزبانی بزرگترین رویداد ورزشی جهان را کرده است، یک بار دیگر بحرانی به مثابه جنگ جهانی یعنی شیوع ویروس کرونا مانع از برگزاری این دوره از المپیک در سال 2020 شده است و درحالیکه می رفت کم کم به لغو این دوره از بازی ها بیانجامد، ژاپن امادگی خود را برای برگزاری المپیک 2020، با یک سال تاخیر در سال 2021 اعلام کرده است که خوشبختانه با موافقت کمیته بین المللی المپیک و کشورهای عضو نیز مواجه شده است تا سایه بدشومی و بدشانسی میزبانی توکیو از رقابت های المپیک رخت ببندد.

ناگفته نماند بعد از لندن و توکیو؛ آتن، پاریس، برلین و استکلهم با دو میزبانی از المپیک به جمع شهرهای بزرگ ورزشی دنیا پیوسته اند. البته اگر با جغرافیای باز تر به میزبانی از المپیک نگاه کنیم، بعد زا انگلستان با چهار میزبانی،  آمریکا و آلمان با سه میزبانی از المپیک با شهرهای مختلف خود رکورددار محسوب می شوند، آمریکا در سالهای 1904 با سنت لوییس، 1984 با لس انجلس و 1996 با اتلانتا و کشور آلمان نیز در سالهای 1916 و 1936 با برلین و 1972 با مونیخ میزبان المپیک بوده اند.

ایران در المپیک

اگرچه المپیک 2020 توکیو، سی و دومین دوره این رقابتهاست اما ایران تنها در 17 دوره المپیک حضور داشته است. در واقع ورزشکاران ایرانی از المپیک 1948 لندن پای به بزرگ ترین آوردگاه ورزشی دنیا نهاده و از ان تاریخ به بعد، به جز المپیک 1980 مسکو و 1984 لس آنجلس که با جنگ تحمیلی عراق علیه ایران مصادف بود؛ بی وقفه در این رقابتهای حضور داشته اند و جای خوشحالی است که بگوییم هیچ دوره ای را بدون مدال ترک نکرده اند.

در مجموع ایران تاکنون توانسته از هفده دوره حضور خود صاحب 69 مدال شامل، 21 مدال طلا، 21 نقره و 27 برنز شود که نیمی از این مدال ها بخصوص هشتاد درصد مدالهای طلای کسب شده را در قرن بیست و یکم یعنی از سال 2000 به بعد بدست آورد.

در ارزیابی مدال ها، کاروان ایران با دریافت تنها یک مدال برنز در المپیک 1948 بدترین سال خود را تجربه کرده و با دریافت 7 طلا، 5 نقره و 1 برنز در المپیک 2012، بهترین عملکرد خود را در ادوار المپیک بجا گزارده است، نکته جالب اینجاست بهترین و بدترین دوره المپیک ایران هر دو در شهر لندن اتفاق افتاده است.

اما اگرچه 1948 لندن با دریافت تنها یک مدال برنز بدترین نتیجه کاروان ایران به لحاظ مرغوبیت مدال بود اما از لحاظ رتبه بندی ایران با حضور در رنکینگ 51 در المپیک 2008 پکن بدترین نتیجه تاریخ را کسب کرد و چهار سال بعد یعنی 2012 لندن باتوجه به مدال های خوشرنگی که کاروان ایران کسب کرد،  با ایستادن در جایگاه 12، بی نظیرترین رتبه تمام ادوار المپیک را بدست آورده است.

گفتنی است کاروان ایران در المپیک 1968 مکزیکوسیتی با چهارده نفر، کمترین و در المپیک 1986 مونترال با 88 نفر بیشترین نفرات اعزامی را داشته است.

استخراج طلا از المپیک 2012 لندن

بی شک در المپیک 2012 لندن یکی از بی نظیرترین نتایج کاروان ورزشی ایران رقم خورد، در سایت کمیته بین المللی المپیک در رده بندی نهایی المپیک 2012 لندن ایران با هفت طلا و پنج نقره و یک برنز در جایگاه دوازدهم ایستاده است، اما این مهم در سال 2019 پس دوپینگ های فراوان ورزشکاران روسیه، ازبکستان، بلغارستان و گرجستان اتفاق افتاد.

کاروان ایران در فردای پایان المپیک 2012 لندن، با چهار طلای بهداد سلیمی در وزنه برداری، حمید سوریان، قاسم رضایی، امید نوروزی در کشتی و پنج مدال نقره محمد باقری معتمد در تکواندو، احسان حدادی در دو ومیدانی، سجاد انوشیروانی و نواب نصیر شلال در وزنه برداری، صادق گودرزی در کشتی و سه برنز احسان لشگری و کمیل قاسمی در کشتی و کیانوش رستمی در وزنه برداری با قرار گرفتن در جایگاه پانزدهم به کار خود خاتمه داد.

اما سال 2019، سال عجیبی برای المپیک و البته ورزش ایران بود، چرا که با مثبت شدن پی در پی دوپینگ های ورزشکاران کشورهای تازه استقلال یافته مدال های نقره و برنز و حتی عنوان پنجمی ایران تبدایل به طلا شد و ظاهرا استخراج طلا از لندن همچنان ادامه خواهد داشت.

در پی اعلام کمیته بین المللی المپیک، با مثبت شدن دوپینگ چهار ورزشکار دسته 94 کیلوگرم وزنه برداری،عنوان پنجمی سعید محمدپور به مدال طلا تغییر پیدا کرد.

همچنان با مثبت شدن دوپینگ آرتور تایمازوف روس، برنز کمیل قاسمی کشتی گیر سنگین وزن کشورمان به طلا تبدیل شد.

این اتفاقات عجیب و غریب همچنان ادامه پیدا کرد و با حذف چندین وزنه بردار دیگر مدال نقره نواب نصیرشلال وزنه بردار دسته 105 کیلوگرم کشورمان به مدال طلا تغییر کرد و برنز کیانوش رستمی وزنه بردار دسته 85 کیلوگرم نیز به نقره تبدیل شد.

گیله مردها در المپیک

اما در هفده دوره ای که ایران در المپیک حضور داشته است، متاسفانه گیلان به جز دو مدال نقره و برنز محمود نامجوی، اسطوره وزنه برداری دنیا که در سال های 1952 هلسینکی و 1956 ملبورن بدست امده، افتخار دیگری نداشته است، این در حالی است که در همسایگی گیلان؛ استان مازندران توانسته با کسب ده مدال که هفت تایش مدال طلا بوده است به عنوان پرافتخارترین استان کشور در ادوار المپیک از جایگاه ویژه ای برخوردار باشد.

با نگاهی به تاریخچه حضور ورزشکاران گیلانی در ادوار مختلف المپیک می بینیم که 24 ورزشکار گیلانی، 29 سهیمه برای گیلان کسب کرده اند که خروجی آن همان دو مدال نقره و برنز محمود نامجو در سالهای ابتدایی است و اکنون 65 سال است که گیلان در حسرت کسب مدال المپیک باقی مانده است.

طبیعتا پرافتخارترین ورزشکار گیلانی در المپیک نیز باتوجه به کسب دو مدال و البته سه دوره حضور پیاپی در المپیک به محمود نامجو می رسد و بعد از وی می توان به نام هایی چون مرحوم حیدر شونجانی رکورددار شنای ایران اشاره کرد که در دو دوره المپیک حضور داشت، البته وی در 1964 توکیو در رشته شنا و در 1976 مونترال در ترکیب تیم ملی واترپلو در المپیک حاضر بود. از دیگر المپین های گیلانی می توان به اصغر ابراهیمی و سید مهدی پانزوان وزنه برداران خوب کشورمان اشاره کرد که هر کدام دو دوره در المپیک حضور داشتند، ولی متاسفانه موفق به کسب مدال نشدند. البته با مثبت شدن دوپینگ سه وزنه بردار در  المپیک 2008 پکن، عنوان هفتمی ابراهیمی به عنوان چهارمی ارتقا یافت و به یک قدمی کسب مدال رسید ولی ظاهرا پرونده این دوره از مسابقات بسته شده و دیگر کسی محروم نمی گردد.

اگرچه همه افتخارات گیلان در المپیک با وزنه برداری گره خورده است و علاوه بر محمود نامجو و اصغر ابراهیمی و مهدی پانزوان؛ علی رجبی اسلامی و مهدی عطار اشرفی نیز از دیگر وزنه برداران گیلانی حاضر در المپیک بوده اند اما رشته بوکس با داشتن شش ورزشکار با نام های نصرت الله وکیل منفرد، جبار فعلی، حسین اغماض، محمد آذر حزین، علی بحری و امین قاسمی پور در المپیک از این حیث برتر بوده است. با همه این احوال چون وزنه برداری نه سهمیه توسط پنج ورزشکار خود بدست آورده است در جایگاهی دست نیافتنی در ورزش گیلان قرار گرفته و رشته بوکس بعد از آن می باشد.

اما گیلان باتوجه به همنشینی با خزر، همیشه در ورزش های آبی نیز حرف های زیادی برای گفتن داشت و با دو سهمیه قایقرانی که توسط نازنین ملایی در رویینگ و علی آقا میرزایی در کایاک برای 2020 توکیو بدست آورد، در کنار نادر عیوضی که در 2000 سیدنی حضور داشت و صد البته دو سهمیه حیدر شونجانی در شنا و واترپلو از جایگاه مطلوبی در این رده بندی قرار دارد.

با این حال گیلان در کشتی نیز بی نصیب نبود و با داشتن تک چهره هایی چون احمد خشوعی، ابراهیم مهربان و فردین معصومی سه سهمیه ادوار مختلف المپیک را کسب کرده است و حاصل آن کسب عنوان پنجم توسط فردین معصومی بوده است.

سایر المپین های گیلانی نیز تک چهره های استثنایی در رشته خود محسوب می شوند، ورزشکارانی نظیر غفور جهانی در فوتبال، سلمان حسام در دوومیدانی، شاهین اخلاق پسند در تنیس روی میز، سارا بهمن یار در کاراته، آرمین هادی پور در تکواندو و محمد رهبری در شمشیربازی، که البته برخی از آنها شانس کسب مدال در المپیک اخیر را دارند.

سهمیه یونیورسالیتی برای دو گیلانی در المپیک 2020

سهمیه یونیورسالیتی(Universality) همان وایلد کارت است که با نگاه توسعه‌ای کمیته بین المللی المپیک موسوم به آی. او. سی به برخی کشورها در رشته‌هایی خاص اعطا می شود. این سهمیه بصورت محدود با تشخیص کمیته بین المللی المپیک و نظرکارشناسان فدراسیون های بین المللی به بعضی کشورها و یا ورزشکاران پناهجو در راستای راهبرد توسعه ای اعطا می شود. امسال نیز 55 سهیمه یونیورسالیتی برای المپیک توکیو مشخص شده است که 29 سهمیه از این تعداد در قالب تیم پناهجویان به توکیو خواهند امد.

خوشبختانه در این دوره از بازی‌های المپیک با پیگیری‌های کمیته ملی المپیک و با هماهنگی فدراسیون دوومیدانی، کشورمان صاحب یک سهمیه یونیورسالیتی به نام دختر باد ایران " فرزانه فصیحی " شد. اما علاوه بر این 5 ورزشکار ایرانی نیز قرار است در ترکیب تیم پناهجویان در المپیک حاضر باشند؛ سعید فضل‌اولی در کایاک یک‌نفره از آلمان، هامون درفشی‌پور در کاراته از کانادا، جواد محجوب در جودو از کانادا، دینا پوریونس در تکواندو از هلند و کیمیا علیزاده در تکواندو از آلمان، ورزشکارانی با اصلیت ایرانی در تیم پناهندگان توکیو 2020 هستند؛

با مرور این نام ها در می یابیم دو نفر از این ورزشکاران گیلانی هستند، سعید فضل اولی و دیناپوریونس. اگرچه اینان در المپیک 2020 توکیو حضور دارند اما بخاطر نه سهمیه شان به نام گیلان نوشته می شود و نه حتی مدال احتمالی شان.

مورد عجیب اسماعیل علم خواه

در حالیکه مداوم گفته می شود، تنها مدال آور گیلانی ادوار مختلف المپیک، جهان پهلوان نامجو می باشد، اما کاروان ایران در المپیک 1960 رم، صاحب یک نشان برنز در دسته 56 کیلوگرم وزنه برداری شد که می توان صاحب آن مدال را گیلانی دانست.

اسماعیل علم خواه صاحب این مدال برنز، در سال  1315، در رشت متولد شد اما در این شهر اقامتی زیاد نداشت و در تهران بزرگ شد در کودکی پدر و مادر خود را از دست داد و نزد خواهرش دوران کودکی و نوجوانی را پشت سر گذاشت. در محله های جنوب تهران، به دبستان و دبیرستان رفت و دیپلم خود را در رشته طبیعی گرفت. اسماعیل از کودکی به ورزش علاقه زیادی داشت و در دوران دبیرستان، در باشگاه فردوسی به بدن سازی و سپس وزنه برداری می پرداخت. وی البته علاوه بر المپیک، مدال نقره بازی های آسیایی 1958 توکیو را نیز بدست آورد. اسماعیل علم‌‌خواه که روزگاری رکوردهای قهرمانان بزرگ پیش از خود در ایران را فرو ریخته بود در بهمن ماه 1367 در سن 52 سالگی بر اثر سکته قلبی دار فانی را وداع گفت.

پنج سهیمه 2020 چگونه بدست آمد؟

اما بعد از اینکه در دو دوره اخیر، گیلان موفقیت چندانی حتی در کسب سهمیه نیز به دست نیاورد، این بار باد موافق در شمال ایران وزیدن گرفت و ورزشکاران گیلانی پنج سهمیه کسب کرده‌اند، پنج سهمیه‌ای که حتی امکان کسب مدال نیز از آنها می‌رود.

در حالی که در ۲۰۱۲ لندن فقط امین قاسمی پور در رشته بوکس از گیلان حاضر بود و در ۲۰۱۶ در وضعیت بدتری، گیلان هیچ نماینده ای نداشت، این بار به مدد برنامه‌ریزی‌های خوبی که از سوی اداره کل ورزش و جوانان استان گیلان صورت گرفت، پنج ورزشکار گیلانی به نام های آرمین هادی پور در تکواندو، سارا بهمنیار در کاراته، محمد رهبری‌در شمشیربازی، نازنین ملایی در قایقرانی در بخش رویینگ و علی آقامیرزایی در قایقرانی در بخش کایاک، توانستند سهمیه المپیک ۲۰۲۰ توکیو را به دست آورند، سهمیه هایی که بی شک بدون حمایت، پشتیبانی، برنامه‌ریزی و صد البته توان فنی ورزشکاران قابل دستیابی نبود.

این ویژه نامه در بخش های جداگانه از قابلیت‌های فنی این ورزشکاران سخن به میان آورد، اما در این مقال از محمد عابد محزون رئیس گروه قهرمانی و دبیر ستاد المپیک ۲۰۲۰ اداره کل ورزش و جوانان استان گیلان، پرسیدیم چه حمایت‌هایی صورت گرفت تا این سهمیه‌ها تحقق پیدا کند، وی به خبرنگار ورزشی خط اول گفت: متاسفانه گیلان در المپیک ۲۰۱۶ هیچ نماینده ای نداشت، از طرفی عدم توفیق در کسب مدال در همه این سال‌ها هم باعث به وجود آمدن یک حسرت شده بود، یک آرزوی دست نیافتنی برای گیلان. از همین‌رو اداره کل ورزش و جوانان استان گیلان بلافاصله بعد از المپیک ۲۰۱۶، کار را شروع کرد و برای اینکه بتوانیم این فقدان را جبران کنیم ابتدا ستاد المپیک ۲۰۲۰ را با حضور شخص مدیرکل تشکیل دادیم و در مرحله اول نسبت به شناسایی ورزشکاران دارای شانس حضور در المپیک اقدام کردیم. یک لیست جامع از همه رشته هایی که در المپیک حضور خواهند داشت، آماده کردیم، البته چون بازی‌های آسیایی 2022 هانگژوی چین نیز در پیش است موازی با ستاد المپیک، یک ستاد بازی‌های آسیایی نیز تشکیل دادیم که متاسفانه چون رشته های حاضر در المپیک با رشته های حاضر در بازی‌های آسیایی کمی متفاوت است کار ما را سخت کرده است، مثلاً کاراته که به تازگی به المپیک راه یافته است از لیست بازیهای آسیایی حذف شده است.

وی افزود: از همین رو با توجه به لیست رشته هایی که قرار است در المپیک حضور داشته باشند اقدام به شناسایی ورزشکاران و جمع‌آوری لیست کرده ایم برای هر کدام از ورزشکارانی که دارای شانس بودند یک پرونده ویژه تشکیل شد و برنامه حمایتی در بخش‌های مختلف برای آن در نظر گرفتیم؛ از نیازهای فنی و ورزشی گرفته تا حمایت های مالی و معنوی و حتی تحصیلی، در واقع همه منابع را برای حمایت از ورزشکاران دارای شانس بسیج کردیم؛ حتی اگر مخاطبان حضور ذهن داشته باشند، سه سال پیش در همین نشریه خط اول اقدام به معرفی ورزشکارانی که شانس حضور المپیک داشتند را با طراحی یک طرح ویژه در صفحه اول انجام داده‌ایم. اکنون می بینیم آن حمایت رسانه‌ای که سه سال پیش انجام شد، جواب داد و چهار نفر از آن پنج نفر، یعنی محمد رهبری، نازنین ملایی، سارا بهمنیار و آرمین هادی پور موفق به کسب سهمیه المپیک شدند و تنها علیرضا سلیمانی، کشتی‌گیر تیم ملی، از این کورس عقب ماند. اما نکته جالب اینجاست علیرغم حذف یک چهره، از تعداد سهمیه گیلان کاسته نشد و علی آقامیرزایی توانست در خارج از پیش بینی آن روزهای ما، سهمیه المپیک را بگیرد تا پیش‌بینی‌ پنج سهمیه توسط گیلان، همچنان به قوت خود باقی بماند.

رییس گروه قهرمانی اداره کل ورزش و جوانان استان گیلان ادامه داد: بعد از جمع آوری بانک اطلاعاتی ورزشکاران، در مرحله دوم نسبت به نیازسنجی آنها اقدام شد، مثلاً بررسی کردیم محمد رهبری برای رسیدن به قله افتخار به چه چیزهایی نیاز دارد، بحث استخدام یکی از دغدغه های بزرگ ایشان بود که البته برای حل مشکل استخدام ابتدا باید مشکل تحصیل این ورزشکاران حل می‌شد، چرا که اغلب این ملی‌پوشان علی رغم قرارگرفتن در سن تحصیلات دانشگاهی، اما چون مداوم در اردوهای مختلف ورزشی هستند زمان تحصیل آنها ناخواسته طولانی‌تر می‌شود، از همین رو برای استخدام دچار چالش می شوند، اما خوشبختانه با پیگیری‌های مدیرکل ورزش و جوانان استان از دانشگاه‌های مربوطه، این مشکل را به حداقل رساندیم.

یا سارا بهمنیار وقتی در کورس رقابت و حضور در کاراته وان های مختلف بود با توجه به فرسایشی بودن این رقابت های بین المللی احتمال افت روحی این ورزشکار می رفت، از همین رو ترجیح دادیم فاطمه قاسمی مربی شخصی وی نیز در این مسابقات در کنارش باشد تا روحیه بگیرد، از همین رو رایزنی های گسترده ای انجام دادیم تا این اتفاق بیفتد. به جرأت می‌گویم حضور فاطمه قاسمی نقطه عطفی در کسب افتخارات سارا بهمنیار بود.

و یا در موضوع نازنین ملایی، بحث برابری مدال، ادعایی را در ورزشکار رقیب به وجود آورده بود، اگر تعامل سازنده ما با کمیته ملی المپیک و فدراسیون قایقرانی نبود، شاید اتفاق دیگری می‌افتاد، در جریان هستید که نازنین ملایی برای کسب سهمیه با ورزشکاری از زنجان در رقابت بود و اگر چه در بحث فنی قابلیت‌های نازنین بیشتر بود اما ممکن بود به خاطر رایزنی‌های سیاسی که طرف مقابل انجام داد، قابلیت‌ها و برتری فنی وی نادیده گرفته شود، اما با توجیهات فنی از سوی ما، فدراسیون به این نتیجه رسید که خانم ملایی در المپیک ۲۰۲۰ حضور داشته باشد، حتی بعد از این مهم هم رقیب درصدد ایجاد حاشیه رسانه‌ای بود که سعی کردیم نازنین را از این حواشی دور نگه داریم.

دیگر قایقران المپیکی ما نیز علی آقا میرزایی دغدغه استخدام داشت که با رایزنی‌های به موقع مدیرکل ورزش و جوانان استان، با استاندار و سازمان برنامه و بودجه و وزارت ورزش و جوانان، بحث استخدامی علی آقا میرزایی نهایی شد و ایشان الان همکار اداره کل ورزش و جوانان در شهرستان رضوانشهر میباشد. به شخصه معتقدم استخدام به عنوان یک پشتوانه قوی که می تواند آینده آنها را تامین نماید، ذهن ورزشکاران را عاری از هر حاشیه می نماید و فقط و فقط به ارائه بهترین عملکرد خود در میدان رقابت می‌اندیشند. ناگفته نماند در جذب و استخدام قهرمانان ورزشی گیلان جزو استان‌های پی پیشرو محسوب می‌شود.

نکته دیگری که ستاد المپیک ۲۰۲۰ گیلان، به شدت پیگیر آن بود، بحث مصدومیت آرمین هادی پور بود، در بحث مصدومیت آرمین، استان بلافاصله پای کار آمد و آمادگی خود برای پرداخت کلیه هزینه های سفر به آلمان، جراحی و توانبخشی را اعلام کرد، اگرچه کمیته ملی المپیک هم جداگانه اعلام آمادگی کرد تا به مانند حمیده عباسعلی در مداوای آرمین کوشا باشد اما در نهایت نظر فنی فدراسیون پزشکی این بود که فعلاً جراحی صورت نگیرد. با این حال در خصوص مسائل پزشکی نیز بسیار هوشمندانه عمل کردیم و در تهیه و تامین مکمل های مجاز ورزشی که جزو لاینفک نیاز ورزشکاران حرفه ای هست، به درستی ورود کردیم.

محمدرضا محزون افزود: ما ورزشکارانی دیگری از جمله سجاد پورحسینی را نیز به طور ویژه‌ای مورد رصد قرار داده بودیم که حتی موفق به کسب مدال برنز تیراندازی جهان نیز شده بود، اگرچه درنهایت نتوانست سهمیه المپیک را کسب کند اما یقینا با ادامه روند حمایتی، در بازی‌های آسیایی هانگژوی چین شاهد موفقیت ایشان خواهیم بود. علی ای حال، مذاکرات با کمیته ملی المپیک، چالش‌های فراوان با فدراسیون های ورزشی و جلب نظر وزارت ورزش و جوانان، همه اینها مواردی بود که تجمیع آنها کار سختی بود ولی الحمدالله به درستی انجام شد و الان با افتخار اعلام می کنیم ۵ نماینده در المپیک ۲۰۲۰ توکیو داریم و قطعاً حسرت کسب مدال را نیز پایان خواهیم داد.

وی به پروژه مهم دیگری که ستاد المپیک 2020 گیلان پیگیر آن بود نیز اشاره کرد و گفت: البته ستاد المپیک ۲۰۲۰ گیلان یک پروژه دیگر را نیز پیگیری کرده است که جزو افتخارات بود و آن اختصاص یک واحد آپارتمان برای کسب سهمیه المپیک بود، یعنی به ازای هر سهمیه المپیک که ورزشکاران کسب می کنند یک آپارتمان در مسکن مهر انزلی به آنها اهدا می شود تا باعث ایجاد انگیزه در ورزشکاران گردد. اکنون با افتخار می‌گویم که بخش بزرگی از دغدغه‌های ورزشکاران المپیکی که اشتغال و مسکن بود را حل کردیم، حتی در صورت کسب مدال نیز نه تنها وزارت ورزش پاداش میلیاردی در نظر گرفت، بلکه کمیته ملی المپیک نیز روی سکو به نفر اول ده هزار دلار، نفر دوم ۵ هزار دلار و نفر سوم 3 هزار و 500 دلار پاداش پرداخت خواهد کرد. البته یادآوری می کنم که مشکل مسکن برای ۳ نفر از المپین های گیلان حل شده و برای دو نفری که در بهار ۱۴۰۰ سهمیه گرفتند موافقت ها گرفته شده و در حال انجام است.

رییس گروه قهرمانی اداره کل ورزش و جوانان استان گیلان شانس المپین های گیلانی در کسب مدال را نیز اینگونه بررسی کرد؛ میدان المپیک، میدان ویژه‌ای است، چه بسا قهرمانان بزرگی بودند که چندین مدال جهانی داشتند اما در المپیک موفق نبودند، المپین های گیلانی نیز در همه این سال‌های طولانی تلاش های زیادی کرده اند اما گیلان همچنان در حسرت مدال باقی مانده است، با این حال به نظر شانس کسب مدال برای گیلان بعد از ۶۵ سال در این دوره بسیار بالاست، حتی مصدومیت هادی پور هم نمی تواند در مسیر موفقیت خللی ایجاد کند، وی با همین شرایط، اخیراً در قهرمانی آسیا برنز گرفت و یقیناً در نقطه اوج خود در المپیک مدال خوش رنگ تری کسب خواهد کرد و یا محمد رهبری با دو سهمیه ای که در انفرادی و تیمی دارد، شانس بسیار بالایی برای تمام کردن این آرزوی دیرینه گیلانیان دارد، خوشبختانه با رقبایی روبرو هست که بارها در میادین جهانی آنها را شکست داده‌ است، سارا بهمنیار نیز اگرچه وزنش تغییر کرد اما با توجه به پتانسیل فنی اش پر بیراه نخواهد بود که از وی نیز انتظار مدال داشته باشیم، قایقرانان المپیکی ما نیز اگر این توانایی را نداشتند اصلاً به المپیک اعزام نمی شدند، وقتی روحیه برتری جویی آنها جلو تر از خودشان حرکت می کند، یقینا ما نیز شانس کسب مدال را برای آنها متصور خواهیم بود.

وی در پایان ضمن گلایه از برخی سازمانها در حمایت از المپین های گیلانی گفت: در پایان لازم است، گلایه از برخی سازمانها مثل شهرداری‌ها داشته باشیم، شهرداری‌های رشت، انزلی و آستانه اشرفیه علی‌رغم مکاتبات و مذاکرات، حتی در انتشار عکس این قهرمانان روی بیلبوردهای شهر نیز دریغ ورزیدند، در حالیکه انتظار بیشتری از این سازمان‌های متولی می‌رفت.

اگرچه شهرداری‌ها تا امروز از این مهم دریغ ورزیدن، اما اداره کل ورزش و جوانان استان گیلان بیکار نبوده و همه این ورزشکاران گیلانی را امروز در یک قاب جمع کرده است، قابی ماندگار برای تاریخ ورزش گیلان.