اگرچه بزرگان و فرهیختگان فراوانی بیش از بنده ذی حق هستند تا در خصوص مدیرکل اینده ورزش گیلان نظر دهند اما بسیاری، از بنده کمترین نیز بواسطه حضور بیش از دو دهه در عرصه ورزش گیلان انتظار دارند در بحبوحه این انتخاب، در دولت نخست دکتر پزشکیان، قلم فرسایی نمایم و پیشنهادی، توصیه ای و یا نقدی ارایه دهم.
اما این خانه از پای بست ویران است، همه ما عصبانی هستیم و در اوج عصبانیت نمی توان تصمیم درستی گرفت. ایران عزیزمان با انبوهی از ثروت معدنی و سرمایه انسانی، چند دهه تورم فلج کننده دو رقمی را تجربه می کند و این جز ارجحیت حکمرانی پخمگان بر جامعه نخبگان نیست، چراکه اغلب کشورهای دنیا با داشتن تنها یک درصد منابع ما، توسعه یافته شدند ولی ما هنوز اندر خم یک کوچه ایم.
نقل است که می گویند اتیوپی با 70 میلیون راس گاو نمی تواند شکم 120 میلیون جمعیت خود را سیر کند و کشوری قحطی زده و گرسنه است، اما هلند با سه میلیون راس گاو، شکم 500 میلیون نفر در اروپا را سیر کرده و حتی به قاره های دیگر نیز صادر می کند، محققان می گویند مشکل از خود گاوها نیست، بلکه مشکل از گاوهایی هست که انها را اداره می کنند.
حکایت ماست، استعدادهای فراوانی در ورزش داریم
قطب شطرنج و قایقرانی هستیم و کمترین نفرات را در تیم های ملی داریم
قطب فوتبال هستیم و وضعیت تیم های فوتبالمان خجالت زده مان می کند
قطب رشته های رزمی هستیم و داریم دعواهای مدیریتی شان را تماشا می کنیم
تنها مدال المپیکی مان از وزنه برداری است و امروز این رشته به زحمت رنگ مدال کشوری می بیند
بیش از پنجاه پروژه نیمه تمام داریم که عمر بعضی ها حدود بیست سال است
و و و
حال چه انتظاری از امثال ماست؟ بگوییم مدیری مدبر و کارکشته و متخصص و متبحر برگزینید؟ مگر غیر از این هست؟ همیشه مدیری مدبر انتخاب می شود فقط با یک آیتم اضافی. "رانت" و این مدیران رانتی دقیقا همان پاشنه آشیل اسیب هستند.
این مدیر متخصص محترم چون دستش زیر ساطور اربابش هست به ناچار تخصص خود را در پارکینگ می خواباند و برای ماندگاری بیشتر ماشین امضایی بیش نخواهد بود؛
و مدیر متخصصی هم که نخواست رانتی باشد به ناچار خودش را در پارکینگ می خواباند؛ به همین سادگی.
حال تا قیام قیامت من نگارنده و شمای مخاطب داد از نخبه گرایی بزنیم، فایده ای ندارد، تا روال اینگونه هست، فایده ای ندارد، امیدی نیست، فقط یک توصیه به ان مدیر متخصص رانتی دارم، یک توصیه ساده؛ اگر نمی توانی نیا، اگر در حد و توان و وسع خود نمی بینی نیا، جای دیگران را تنگ نکن، رذالت و ذلالت را برای خود نخر، هر وقت زیر یوغ رانت و لابی نرفتی بیا و فرمانداری کن، اما اگر غیر از این هست و فرمانبری، نیا.
گیلان هفتاد سال است – اگرچه المپین داشته ولی - مدال المپیک نگرفته، کارشناسان ارشد ورزشی می گویند برای کسب یک مدال المپیک، هشت سال فعالیت و تمرین و برنامه ریزی مستمر نیاز است، با نگاهی به عقبه مدیران ورزش استان، یک مدیر هشت ساله نمی بینیم تا مدال المپیک را از وی مطالبه کنیم، پس تو هم اگر هشت سالت بیمه نیست و هر آن منتظری بگویند برو، نیا.
