درحالیکه افراد مختلفی نام خود را برای ریاست دانشگاه علوم پزشکی گیلان، مطرح می کنند، باید به جای خالی نخبگان سلامت، در این هیاهو تاسف خورد.
به گزارش خط اول، سرداران سلامت در گیلان این روزها، شرایط عجیبی را تجربه می کنند، باتوجه به روی کار آمدن دولت جدید، انتظار می رود راس هرم دانشگاه علوم پزشکی گیلان نیز تغییر کند، اما با توجه به اسم رمز "وفاق"، ابن روزها هر کسی صبح زودتر از خواب بلند شود خود را برای ریاست دانشگاه علوم پزشکی گیلان اصلح می داند، نام هاي عجیبی که گاها یک شوخی رسانه ای بیش نیست.
اما واقعا چرا نخبگان سلامت برای پذیرفتن این مسئولیت پیشقدم نمی شوند؟ متخصصان توانمندی که علاوه بر تبحر در علوم پزشکی، در بحث آموزشی و مدیریتی و حتی سیاسی نیز نخبه محسوب مي‌شوند. آیا کسی از خود نپرسیده است چرا اینان، حتی با اصرار جامعه پزشکی، باز هم برای پذیرش این مسئولیت روی خوش نشان ندادند. مگر چه عقبه ای در این دستگاه عریض و طویل بجا مانده که وارث آن شدن دلهره آور خواهد بود؟
رئیس جمهور خود زمانی سکان هدایت نظام سلامت کشور را برعهده داشته و حساسیت هایش باعث شده اکنون یکی از شایسته ها برای رهبری سرداران سلامت انتخاب شود، اما چرا این انتخاب مهم در گیلان با چالش مواجه شده است؟ چرا نمایندگانی که نه تنها به دولت، بلکه به خود وزیر بهداشت هم روی خوش نشان نداده هم اکنون خود را داعیه دار این انتخاب می دانند؟ چرا سطح ریاست دانشگاه علوم پزشکی گیلان را تا سطح مدیریت یک بیمارستان تنزل می دهند؟ چرا نخبگان این سیستم را پای کار نمی اورند؟ و چراهای دیگر که معلوم نیست مسئول پاسخگویی اش کیست؟
اگر وفاق باعث شده که راضی به شرایط فعلی باشید که ملالی نیست، چه کسی بهتر از رییس فعلی که در چنین شرایط بی پولی امور اداری را کج دار و مریز به پیش می برد. اما اگر می خواهید گیلان را پس از سالها صاحب یک بیمارستان جنرال کنید، اگر می خواهید مجتمع پزشکی لاکان رشت بالاخره به اتمام برسد، اگر می خواهید پروژه ساختمان جایگزین بیمارستان پورسینا اجرایی شود، اگر می خواهید توریست سلامت توسعه یابد و قطب درمانی منطقه شویم (چیزی که هم در توان ماست و هم لایقش هستیم) لازم است به دست و پای نخبگان این حوزه بیفتید تا بار مسئولیت این مهم را بر دوش کشند و گیلان را در شاخص‌های کلیدی حوزه سلامت - که نسبت به میانگین کشوری عقب‌مانده است - به جلو هدایت نمایند.
