برگزاری مسابقات بین المللی شطرنج کاسپین کاپ با توجه به زمان اندک باقیمانده تا دهه فجر و همچنین فروکش نکردن بیماری کرونا به چالشی برای جامعه شطرنج تبدیل شده است، چالشی که البته راه حل فراوان دارد.
به گزارش خط اول ورزشی، گیلان از دیرباز به عنوان یک استان صاحب سبک در ورزش مامن و میزبان رقابتهای بینالمللی مختلفی بوده است.
در دهه ۶۰، برگزاری جام خزر در رشته فوتبال، با حضور تیم های ملی پرقدرتی چون شوروی، استارت خوبی بوده است که اگر نبود جنگ تحمیلی عراق برابر ایران، شاید همچنان با قدرت هرچه بیشتر ادامه مییافت.
بعد از جنگ هم رقابت های بین المللی وزنه برداری جام نامجو خیلی جدی شروع به کار کرد، اما خیلی زود فروغ خود را از دست داد، اگرچه سال ۹۸ یکبار دیگر استارتی پرقدرت در برگزاری این رقابت ها زده شد اما بیماری کرونا بهانهای شد تا یک بار دیگر تابلوی ایست جلوی برگزاری این رقابتها قرار گیرد.
این بار اما رشته ای دیگر در عرصه بین المللی پا به عرصه وجود گذاشت، شطرنج با کمک کیومرث بیات گام های کوچک اما استوار خود را در عرصه شطرنج کاسپین کاپ، در سال ۱۳۸۱ آغاز کرد و بعدها چنان با قدرت به کارش ادامه داد که سالهای ۹۷ و ۹۸ در دورههای هفدهم و هجدهم بیش از ۱۰۰۰ شطرنج باز ایرانی و خارجی در آن حضور یافتند و میزبان بزرگانی چون کارپوف، شیویاکوف، گریشوک، جوباوا، شیروف، سفرلی ایلتاج، وانگ یو، علیرضا فیروزجا، پرهام مقصودلو، امین طباطبایی و دیگر برندهای معتبر شطرنج دنیا بود.
شطرنج گیلان که اکنون دیگر کاسپین کاپ را در تقویم فدراسیون جهانی فیده میدید، پا را فراتر گذاشته و در کنار این رقابتهای مهم، رقابت معتبر دیگری به نام جام ستارگان را نیز برنامه ریزی کرد که با استقبال بزرگان شطرنج دنیا روبرو شد.
اما سال ۱۳۹۹ کاسپین کاپ هم به مانند سایر رقابت های معتبر جهانی همچون المپیک توکیو در سایه بیماری کرونا قرار گرفته و برگزار نشد.
اکنون اما دنیا با این ویروس منحوس یک سازگاری خاص پیدا کرده و مسابقات ورزشی را تحت تدابیر شدید بهداشتی برگزار می نماید، رویهای که کشور ما نیز میتواند با در نظر گرفتن آن یک بار دیگر میزبان رقابت های معتبر ورزشی شود.
شاید برگزاری رقابت های لیگ برتر فوتبال بدون تماشاگر، امیدی هر چند اندک در این مسیر باشد، اما نگرانی جامعه شطرنج نه ویروس کرونا بلکه تغییرات گسترده مدیریتی هست که در راس هیئت شطرنج گیلان و فدراسیون رخ داده است.
در نگاه اول شاید شطرنجی نبودن این دو رئیس، کمی نگران کننده باشد، اما وقتی ببینیم در کنار حسین میربلوک رئیس جوان هیئت شطرنج گیلان، یک گیلانی دیگر به نام حسن تامینی که از قضا نه تنها نماینده ادوار مجلس از گیلان می باشد بلکه نسبت فامیلی نزدیک هم با رئیس هیئت شطرنج استان دارد، به عنوان رئیس فدراسیون شطرنج حضور دارد تا حدودی خیال جامعه شطرنج گیلان آسوده می گردد.
اما احیای کاسپین کاپ به اندکی توان بیش از این نیاز دارد.
بلاشک هیئت شطرنج گیلان به عنوان متولی اصلی برگزاری کاسپین کاپ علاقه فراوانی به برگزاری پرقدرت و پرصلابت این رویداد معتبر بین المللی دارد، در کنار آن فدراسیون نه به خاطر گیلانی بودن رئیسش، بلکه برای سربلندی ایران و همچنین برای حذف نشدن یک رقابت معتبر ایرانی از تقویم فیده، وظیفه خود خواهد دانست که از هیچ کوششی دریغ نکند.
اداره کل ورزش و جوانان استان گیلان، هم به عنوان میزبان و هم به بهانه احیای تنها رقابت معتبر بین المللی باقیمانده در استان، یقیناً جلوتر از هر سازمان دیگری ایستاده تا خللی در عدم برگزاری آن به وجود نیاید.
اما این رقابت آنقدر بزرگ و مهم و معتبر است که حتی شاید انگیزه و توان این سه نهاد برای برگزاری آبرومند ان کفایت نکند.
از همین رو باید شهرداری رشت یا منطقه آزاد انزلی را هم به میدان آورد تا مثل دوره های اخیر یک حامی بزرگ اقتصادی برای رقابتی بین المللی داشته باشیم، چرا که این میزبانی به چوبی دو سر برد برای سازمان منطقه آزاد میماند، ورود گردشگران بیشمار داخلی و خارجی در یک پروسه کوتاه مدت و بعد گسترده رسانه ای آن می تواند همه هزینه های انجام شده از سوی شهرداری رشت یا منطقه آزاد انزلی را پوشش دهد.
اما این هماهنگی نیاز به ورود یک نهاد حاکمیتی مثل استانداری گیلان و توجه شخص اول استان یعنی استاندار برای به خدمت دراوردن توان همه دستگاه ها به میدان دارد تا فیده کاسپین کاپ را مثل ۲۰ سال اخیر معتبر و بین المللی برشمارد.
باشد که حسین میربلوک در اولین آزمون جدی خود به عنوان رئیس هیئت شطرنج گیلان، بتواند این هماهنگیها را ایجاد کند و استان و فدراسیون را وارد بازی مهمی به نام کاسپین کاپ نماید.