خط اول ورزشی: مدیرکل ورزش و جوانان گیلان، بعد از کسب هر مدال توسط ورزشکاران استان، چه در میادین ملی و چه بین المللی، در هر رده سنی، بلافاصله با دعوت از انها، از این ورزشکاران با اهدا لوح و البته هدایای نقدی تقدیر به عمل می آورد.
جهانبخش آرمان همچنین در اغلب بازی های خانگی و حتی خارج از خانه ملوان، سپیدرود، داماش، شهرداری آستارا و فومن، چوکا و حتی پانیک تالش حاضر شده و در صورت کسب پیروزی، بازیکنان این تیم ها را با پاداش نقدی قابل توجه، سورپرایز می کند.
شاید به جرات بتوان گفت تا امروز بیش از سه میلیارد ریال برای این منظور هزینه شده است.
این تشویق به موقع و سنت نیکویی که آرمان بر اجرای آن پافشاری دارد تا ورزشکاران را دلگرم به حمایت متولیان ورزش نماید، در گذشته هم کجدار و مریز و به صورت قطره چکانی انجام می شد اما هرگز دامنه آن به شکل امروزی نبود که هیچ ورزشکاری جا نماند.
اما در این بین سوالی پیش می آید و آن این است که اگر چنین بودجه ای در اداره کل ورزش وجود دارد که برای ورزشکار قهرمانش هزینه شود، چرا پیشتر وجود نداشت و یا کمتر به آن بها داده می شد؟
در واقع باید پرسید مدیران پیشین ورزش و جوانان گیلان این پولها را کجا هزینه می کردند؟
چرا قهرمانان گیلانی و روسای هیات های ورزشی مداوم پشت درب اتاق مدیر کل وقت، مشغول منت کشی برای چندرغاز بودند تا از قهرمانانشان تجلیل شود؟
البته پاسخ هم روشن است؛
وقتی در پایگاه قهرمانی اداره کل ورزش و جوانان گیلان که یکی از مهمترین منابع درآمدی این سازمان هست؛ دستگاه پوزی قرار می دهند تا دریافتی ها به حساب شخصی برود نه حساب اداره کل؛
وقتی نظیر این اتفاق در هتل المپیک رخ می دهد تا بزرگترین محل درآمد اداره کل به حساب شخصی برخی نزدیکان برخی مدیران واریز شود،
وقتی محلی که امروز ماهانه ۷۶ میلیون تومان اجاره برایش پرداخت می شود و در گذشته فقط هشت میلیون تومان اجاره می‌دادند؛ و بسیاری از موارد دیگر
دقیقا مشخص می شود این پولهایی که آرمان هزینه می کند از کجا بدست می آید.
پولهایی که متعلق به مردم و به‌خصوص ورزشکاران بود تا همین چند وقت پیش به حساب شخصی عده ای سودجو می رفت و امروز در محل درستش هزینه می شود.
امید است دادستان مرکز استان و مدیرکل جدید بازرسی با اشراف به این بریز و بپاش ها، پیگیر مقصرین این خیانت در امانت باشند و نگذارند حق الناس براحتی از گلوی خائنین پایین برود.
