این دود سیه فام که از بام وطن خاست
از ماست که بر ماست
وین شعله سوزان که برآمد ز چپ و راست
از ماست که برماست
من نسیم طواف زاده، امروز جایزه قهرمانی تالاب در حوزه ی تشکل ها را می پذیرم، به عنوان نماینده سبزکاران، به عنوان آن دخترکان سیستانی و بلوچ حاشیه تالاب هامون، به عنوان جوانان زحمت کش شادگان، به عنوان جامعه بومی حاشیه تالاب پریشان، تالاب چغاخور، خورخوران، ارومیه، میناب، الامیه و ... به عنوان فرزند ایران، به عنوان فرزند زمین و ...
می خواهم از این فرصت استفاده کنم و به همه رهبران و مدیران جهان بگویم بیش از هرچیزی برای حفظ زمین، به صلح و جهانی عاری و بیزار از جنگ نیاز داریم.
حکیم بزرگی روی شن ها نشسته و در حال مراقبه بود، مردی به او نزدیک شد و گفت مرا به شاگردی بپذیر، حکیم با انگشت خطی راست بر روی شن ها کشید و گفت: کوتاهش کن!
مرد با کف دست نصف خط را پاک کرد، حکیم گفت : برو و یک سال بعد بیا!
یکسال بعد باز حکیم خطی کشید و گفت کوتاهش کن!
مرد این بار نصف خط را با کف دست و آرنج پوشاند
حکیم نپذیرفت و گفت برو و یکسال بعد بیا
سال بعد باز حکیم همان خط را کشید و از مرد خواست کوتاهش کند
مرد گفت نمی دانم و از حکیم خواهش کرد پاسخ را بگوید
حکیم خطی بلند کنار همان خط کشید و گفت حالا کوتاه شد
این حکایت مسیری است که تشکل های واقعی به آن پای بندند. نیازی به دشمنی و درگیری با دیگران نیست. کار خودمان را درست انجام دهیم. با کوتاه کردن دیگران ما بلند نمی شویم و برعکس، بازتاب رفتارمان باعث کوتاهی مان می شود.
این رویکردی توانمند ساز است که حاصل خواندن، نوشتن کار تجربی در میدان و درک عمیق از اجتماع به اضافه عشقی بزرگ به وسعت سرزمین ایران است.
این رویکرد کمک می کند بدانیم کجای فرایند مشارکت هستیم، چه می کنیم و به کجا می رویم، چه باید یادبگیریم و چگونه خودمان را برای بهتر شدن تجهیز کنیم.
این رویکرد باعث احترام به تک تک انسان ها می شود تا همه را ببینیم و بتوانیم باهم و در کنار هم به پیش برویم
این هدیه و جایزه را تقدیم می کنم به تمام تشکل های محیط زیستی تالابی کشور که در این شرایط بحرانی تلاش کردند تا سرزمین مان امن تر، سالم تر و پاک تر باشد.
در پناه حق باشید
