درحالیکه قرنطینه و محدودیت تردد و تعطیلی کل کشور را فراگرفته است، اما ظاهرا فوتبالیست ها یا به واکسن کرونا دست یافته اند و یا مثل دوست خوب معتادمان در فضای مجازی، معتقدند فوتبالیستها نمی گیرند.
هفته سوم و چهارم لیگ برتر و هفته دوم لیگ دسته اول فوتبال کشورمان در حالی برگزار شد که با موج فزاینده ای از شیوع ویروس کرونا در زمستان مواجه بودیم،
حال که بعد از حذف عادل فردوسی پور! تماشاگر را نیز از رشته مهیج فوتبال حذف کرده اند تا این رشته پر طرفدار با کمترین میلی از سوی مردم دنبال شود، یقینا اگر این یکی دو هفته هم به تاخیر می افتاد، هیچ اتفاق غیرمنتظره و ناخوشایندی در دنیای توپ گرد رقم نمی خورد.
فوتبال ما که همچنان فقط اسم حرفه ای شدن را یدک می کشد، آن سوی مرزها، در دل اروپا که حرفه ای گری را قورت داده اند، باز می بینیم که کرونا در بین فوتبالیست ها جولان می دهد، حتی حرفه ای ترین فوتبالیست دنیا یعنی کریستین رونالدو هم از این قاعده مستثنی نبوده و به کرونا مبتلا شد و علی دایی را به خوشحال ترین مرد روی کره زمین تبدیل کرد، چرا که چند هفته ای شکستن رکوردش از سوی رونالدو به تعویق افتاد.
علاوه بر رونالدو که در یووه ایتالیا بازی می کند، نیمار و کیلیان امباپه بازیکنان حال حاضر پاریسن ژرمن فرانسه هم به کووید۱۹ مبتلا شدهاند. تازهترین گرفتار این ویروس هم محمد صلاح مصری، ستاره لیورپول انگلیس است که به ظاهر، حین انجام حرکات موزون در مراسم ازدواج برادرش مبتلا شده است. یقینا ستاره های ریز و درشت دیگری نیز از دل حرفه ای ترین لیگ های فوتبال در اروپا به کرونا مبتلا شده اند که ذکر نامشان در این مقال نمی گنجد.
حال با این توصیف، برگزاری رقابت های فوتبال کشورمان، در حالیکه اغلب رشته های ورزشی تقریبا بطور کامل تعطیل هستند، چه ضرورتی مهمتر از حفظ جان خود فوتبالیست ها دارد.
فوتبالیست ها برای انجام یک بازی تقریبا در همه مکان های پرخطر از جمله هتل ها و رستوران ها و اتوبوس ها و هواپیما ها حضور پیدا می کنند، مسافرت هم که می روند، اگرچه در فضای باز بازی می کنند اما نمی توانند از تماس با دیگران در بازی پرهیز کنند، پس خیلی بیشتر از ادم های عادی در شرایط عادی در معرض خطر ابتلا به ویروس کووید 19 هستند.
نگرانی برای جان فوتبالیست ها سر جای خود، اما چیزی که بیشتر ما را نگران می کند، حضور بی محابای همین ورزشکاران در سطح جامعه است، اگر خدای نکردی در یکی از همین تماس ها و رفت و آمد های بی پروای ورزشی، آلوده شده باشند براحتی به یک ناقل بزرگ در سطح جامعه تبدیل می شوند.
حال اینکه چه کسی تشخیص داده پیگیری منظم لیگ های فوتبال کشورمان ضرورت دارد، معلوم نیست. شاید آن معتاد وردی برایشان خوانده یا چیزخورشان کرده تا فوتبالیست ها هم نگیرند!