هفته گذشته رضا رسولی عضو سابق شورای شهر رشت به عنوان رئیس هیئت کوهنوردی و صعودهای ورزشی استان گیلان انتخاب شد، انتخابی که بدون چالش هم نبوده است.
شاید عده ای هیئت کوهنوردی را بخاطر نداشتن مسابقات رسمی؛ تشکیلاتی غیررسمی دانسته و کمتر ارزشی برایش قائل شوند، روندی که حداقل به مدد مدیریت سال‌های اخیر اینگونه بوده است، ولی به محض انتخاب رسولی به عنوان رئیس این هیئت، انگار جامعه تازه متوجه وجود چنین هیئتی شده است و آنقدر به اخبارش ریز شدند که به دستاوردهای نگران‌کننده‌ای رسیدند.
اینکه مثلاً با سهل انگاری احتمالی جامعه کوهنوردی، دقیقا دو سال پیش در مرداد ماه، یک کوهنورد گیلانی که عضو تیم منتخب هیمالیانوردی هم بود، جان خود را از دست داده است، کوهنوردی که تازه سی و سومین بهار عمرش را تجربه می کرد و با توجه به علاقه و استعدادش می‌توانست افتخارآفرینی های زیادی برای گیلان و ایران به ارمغان بیاورد.
سینا متجدد، در حالی که پس از صعود به یکی از قلل علم کوه مازندران، در مسیر بازگشت بود، به خاطر برخورد یک تخته سنگ به پایش دچار آمبولی شد و قبل از رسیدن کادر درمان در گذشت.
در حالی که آمبولی یک آسیب‌دیدگی شایع در ورزش کوهنوردی است و می‌توان با سرعت بخشیدن به روند درمان آن را مداوا کرد، ولی همین ساده انگاری باعث شد کسانی که مسئولیت داشتند سرعت عمل را از اولویت های خود در آن روز مهم و حساس، خارج کنند تا یک جوان رعنا از دست برود و خانواده ای داغدار شود.
سینا در قالب باشگاه "خانه کوهنوردان گیلان" عازم این صعود شده بود، باشگاهی که مصطفی قامتی رئیس پیشین هیئت کوهنوردی گیلان بازرس آن، حسن شکوری رئیس کارگروه هیمالیانوردی هیئت کوهنوردی استان ، مدیرعامل آن و همچنین محمد سروش سرپرست تیم اعزامی نیز رئیس کمیته انضباطی هیئت کوهنوردی استان بوده است.
شاید تا پیش از این کسی با این جدیت، دنبال علت و عامل این حادثه نمی گشت، ولی امروز که انتخاب رسولی باعث شد این هیئت در تیررس نگاه های تیزبین مردم و رسانه‌ها قرار بگیرد، طیفی که مشغول " ترند کردن " رضا رسولی در فضای مجازی به عنوان رییس اشتباهی هستند، باید پاسخگو باشند چرا درحالیکه می توانستند 20 مرداد 98 جلوی یک اتفاق ناگوار را بگیرند، اقدام عاجلی نکردند؟
شکی نیست که ورود رضا رسولی برای کمک به هیات کمتر سامان یافته کوهنوردی اشتباه بوده است، وی پیشتر هم این اشتباه را مرتکب شده بود و خاست به هیئت کاراته استان کمک کند، ولی رسولی باید بداند که او یک استاد دانشگاه است، کسی که متخصص ترافیک است، هشت سال عضو شورای شهر بوده و اکنون باید در حوزه سیاستگذاری فعال باشد، جایی که ارزش تخصص و تجربه اش را بدانند، نه اینکه در هیات هایی ورود کند که تعداد لایقان آن کمتر از نالایقان است.
امروز که همه ما معترضیم چرا دکترای عمران، رییس سازمان انرژی هسته ای کشور می شود و چرا دکترای پزشکی هسته ای می شود شهردار تهران؛ ای کاش از همین مسیر به رسولی معترض می شدیم که چرا دکترای ترافیک می شود رییس هیات کوهنوردی؟ نه اینکه به مشمیزترین روش ممکن ویژگی های افراد را دستمایه اعتراض قرار دهیم.
حال نوبت این کوهنوردان مدعی است که پاسخگو باشند، همانهایی که امروز تلاش دارند رضا رسولی را از تصمیمی که گرفته است، پشیمان کنند؛ بهتر است بگویند 20 مرداد 1398 دقیقا کجا بودند و چه کاری مهمتر از نجات یک انسان داشتند؟
