المپیک 2024 پاریس با همه فراز و نشیب هایش بالاخره تمام شد تا چهار سال دیگر آتشش در لس انجلس روشن گردد.

کاروان ایران نیز اگرچه می توانست طلاهای بیشتری صید کند، اما با سه طلا و 6 نقره و سه برنز، به کار خود خاتمه داد و بعد از المپیک 2012 لندن، بهترین نتیجه ادوار خود را گرفت.

طبق معمول، عمده مدال ها هم بر دوش رشته های کشتی و تکواندو بود و متاسفانه وزنه برداری، بدعهدی کرد و در این دوره مدالی کسب نکرد.

در ادوار گذشته اغلب تک مدال های رشته دوومیدانی، تیراندازی و کاراته بود که به کمک ایران می امد و باعث می شد کاروان ایران در رده بندی نهایی رتبه درخوری کسب کند، اما در 2024 پاریس، نه تنها از این تک مدال ها خبری نبود، بلکه وزنه برداری هم که پای ثابت مدال اوری در اغلب دوره ها بود، در این دوره نتوانست مدالی بگیرد، اما در نهایت می بینیم باز هم کاروان ایران با درخشش فزاینده رشته های کشتی و تکواندو، مدال هایی کسب می کند که باعث شد ایران بعد از المپیک لندن بهترین نتیجه ادوار خود را بگیرد.

چرا تکواندو و کشتی، بخصوص کشتی فرنگی فراتر از انتظار ظاهر شدند؟

با نگاهی به راس فدراسیون این رشته ها، می بینیم هادی ساعی پرافتخارترین المپین تاریخ ایران - با دو مدال طلا و یک برنز - در راس فدراسیون تکواندو و علیرضا دبیر کشتی گیری که بارها قهرمان جهان و قهرمان المپیک شده است در راس فدراسیون کشتی ایستاده اند.

اینها به گونه ای از چهار سال پیش برای المپیک پاریس برنامه ریزی کرده اند که امروز می بینیم فدراسیون تکواندو از چهار سهمیه ای که داشته نهایت بهره برداری را کرده و چهار مدال (یک طلا و دو نقره و یک برنز) برای کشورمان به ارمغان اورده و علاوه بر ثبت صددرصدی کسب مدال توسط ورزشکاران اعزامی، یک رکورد جاودانه دیگر نیز ثبت کرده است و برای نخستین بار یک بانوی ورزشکار ایرانی (ناهید کیانی) موفق به کسب مدال نقره المپیک شده است، البته پیشتر کیمیا علیزاده و در همین دوره مبینا نعمت زاده موفق به کسب مدال برنز المپیک شده بودند اما نقره نداشتیم.

از سوی دیگر علیرضا دبیر و یازده کشتی گیر اعزامی اش، توانستند هشت مدال (دو طلا چهار نقره و دو برنز) کسب کنند، در واقع حدود 80 درصد کشتیگیرانی که اعزام شدند موفق به کسب مدال گشتند و این نیز یک موفقیت بزرگ برای کشتی ایران به شمار می رود، اگرچه در لندن با کسب سه مدال طلا، مدال های کسب شده کشتی، خوش رنگ تر بود اما در پاریس تعداد مدال ها از هر دوره ای ارزشمند تر و بیشتر بوده است.

موفقیت چشمگیر هادی ساعی و علیرضا دبیر در راس فدراسیون های تکواندو و کشتی بی نظیر بود و دهان هر منتقدی را می بندد و تنها باید زبان به تحسین گشود، اما در اینجا لازم است فلش بکی به گذشته ای نه چندان دور بزنیم و دوره حضور این دو ورزشکار را در شورای شهر تهران مرور کنیم و ببینیم در انجا چه موفقیتی داشتند.

بلاشک شما نیز با نگارنده موافقید نه تنها موفقیتی در شورای شهر نداشتند بلکه با غصب یک جایگاه سیاسی اجتماعی مانع از حضور فرد محق تری بر ان صندلی شدند تا پایتخت ایران در برخی امور شهری دچار چالش گردد.

امروز اما این افراد در جای درست خود قرار گرفته اند در صندلی ای که متعلق به انهاست و چه زیبا که به خوبی از فرصت در اختیار، استفاده کرده اند و نه تنها خود بلکه ایران عزیز را در برهه ای که نه وزنه برداری اش سرحال بود و نه از تک مدال های سایر رشته ها خبری بود، با کسب مدال های خوش رنگ در المپیک 2024 صاحب کرامت کرده اند.

اینجاست که باید گفت ادمهای اشتباهی نه تنها خود، بلکه سرنوشت یک جامعه را دچار تزلزل می کنند، بهتر است مدیران ظرفیت و پتانسیل خود را ارزیابی کنند و اگر علاقمند به مدیریت هستند در جای درست خود بنشینند و مدیریت کنند نه اینکه صندلی دیگری را غصب نمایند.