عملیات غیرممکن در 900 روز

کسب هشت سهمیه در المپیک 2024 پاریس

کسب 286 مدال و کسب عنوان سوم کشور در سال گذشته

 

دهه نود برای اداره کل ورزش و جوانان گیلان دهه پرتلاطمی بود، از مدیریت محمد بابایی و مسعود رهنما گرفته که کارشان به راهروهای دادگاه کشید تا مدیریت کوتاه مدت افشین مولایی؛ حتی جذاب ترین مدیرکل ورزش و جوانان کشور نیز در این برهه از تاریخ در گیلان بر مسند ریاست رسید، مدیرکلی یک زن بر ورزش یک استان؛ اما دوران کرونایی مریم بخشی نیز در نهایت بهتر از دو همتای قبلی اش نشد، تا اینکه 18 بهمن 1400 فرا رسید، درحالیکه تن ورزش استان خسته از حواشی بی مورد و خودساخته مدیرانش بود این بار فردی خارج از مجموعه وزارت ورزش و جوانان سکان دار هدایت اداره کل ورزش و جوانان استان گیلان شد، خارج از مجموعه وزارت ورزش بود اما بیگانه با ورزش نبود، او یک داور حرفه ای فوتبال بود، او " جهانبخش آرمان " بود.

به نظر می رسد اکنون که حدود 900 روز از ریاست آرمان می گذرد بهترین زمان برای ارزیابی عملکرد وی باشد، از همین رو خط اول ورزشی گفتگویی با این مدیرکل انجام داده است که در ذیل می خوانید:

 

* اقای آرمان آیا می دانید چند روز از مدیرکلی شما می گذرد؟

به روزش دقت نکردم ولی باید دو سال و نیم شده باشد

 

* بله دقیقا 870 روز !

ماشالله، واقعا زود گذشت

 

* در این 900 روز چند بار خندید و چند بار گریه کردید؟

چند بارش را که نمی دانم، ولی طبیعتا من هم مثل همه مردم وقتی نتایج درخشان توسط قهرمانان و ورزشکاران کسب می‌شد، وقتی بردهای شیرین باشگاه‌های پرطرفداری مثل ملوان، چوکا، سپیدرود، داماش، شهرداری آستارا و حتی شهرداری فومن را می دیدم من نیز راضی و خوشنود و خوشحال می‌شدم و همراه با ناراحتی مردم با شکست های ورزشی، من هم ناراحت و غمگین می شدم، البته ناگفته نماند سال گذشته در سامانه مبین کشور استانها از حیث مدال آوری مورد ارزیابی قرار گرفتند و گیلان کسب ۲۸۶ مدال عنوان سوم را بدست آورد که واقعا خوشحالی و خرسندی مضاعفی به ما داده بود.

 

* اکنون که به قول معروف در ورزش گیلان استخوان خرد کرده اید؛ معضل و چالش اصلی ورزش استان را چه می دانید؟

ببینید، ما در ورزش گیلان سه چالش بزرگ داریم که مداوم با آنها در کلنجار هستیم؛ یکی زیرساخت‌ها و اماکن ورزشی هستند که باید تلاش شود با افزایش آنها به سرانه استاندار بین المللی نزدیک شویم، دوم نحوه مدیریت هیئت‌های ورزشی هستند که نیاز دارد جدی گرفته شود و بحث سوم نحوه نگهداری اماکنی است که طبق ماده ۸۸ به بخش خصوصی واگذار شد و متاسفانه اغلب مستاجرین هم حافظ خوبی برای بیت المال نبودند.

 

* اقدامات شما برای رفع این چالش ها چه بوده است ؟ مثلا در بحث همان سرانه ورزشی

اشراف دارید که یکی از مهم‌ترین معیارهای پیشرفت ورزش در هر کشور که از ملزومات اصلی شاخص سلامت فردی نیز محسوب می‌شود، سرانه ورزشی به ازای هر نفر است، استاندارد جهانی سرانه ورزشی شش متر مربع است که در بعضی از کشورهای توسعه‌یافته تا ده متر مربع هم ارتقا پیدا کرده است. اما میانگین جهانی سرانه ورزشی دو و نیم متر مربع است که این نرخ در کشور ما عددی نزدیک به 7 دهم متر مربع است، یعنی یک دهم استاندارد جهانی هم نمی شود، البته در گیلان اوضاع کمی از میانگین کشوری بهتر است و حدود 85 صدم متر مربع می باشد با این حال برای رسیدن به استاندارد جهانی فاصله زیادی داریم. به همین منظور تلاش کرده ایم زیرساخت هایمان را افزایش دهیم و داشته هایمان را هم بهسازی و نوسازی کنیم؛ مثلا ۶۷ مکان ورزشی استان که مستهلک شده بودند و غیرقابل استفاده بودند را بازسازی کردیم، مثل سالن ورزشی شهید ساغری لوشان، سالن شهدای لنگرود، انقلاب فومن یا شهید نهانی لوندویل، اما انقلاب اصلی در بحث استخرهای استان روی داد، ما استخرهای زیادی در سطح استان گیلان در شهرهای سیاهکل، رودبار، انزلی، لاهیجان، فومن، صومعه سرا و حتی استخر مجموعه ورزشی سردار جنگل رشت داشتیم که چندین سال به خاطر کرونا راکت و بلا استفاده بودند و برای راه‌اندازی مجدد نیاز به بازسازی داشتند، از آنجاییکه مجموعه های آبی امکانات موتورخانه ای به روزی نیاز دارند، اورهال هر استخر حدود بیست میلیارد ریال هزینه برایمان دربرداشته است که البته ما اسمش را هزینه نمی گذاریم و یک نوع سرمایه گذاری است به هر شکل ممکن استخر همه شهرستان ها فعال شده و حتی استخر آستارا هم که ۱۶ سال از زمان کلنگ زنی آن می گذشت بالاخره افتتاح شد و استخر‌ تالش هم که مشکل قضایی داشت حل شد.

 

* تا بحث استخر است بفرمایید تکلیف استخر کوثر رشت به کجا رسید؟

متاسفانه وقتی استخر کوثر مجموعه ورزشی یادگار امام رشت را سال 92 به بهانه عدم استحکام بنا تخریب کرده اند، سنگ بنا را آنقدر بزرگ و مجهز دیده اند که به نتیجه رساندن آن بسیار دشوار شد اکنون حداقل بیش از ۵۰ میلیارد تومان نیاز است تا تکمیل شود از همین رو بناست از مسیر ماده ۲۷ یعنی استفاده از ظرفیت بخش خصوصی به سرمایه‌گذاران واگذار گردد و راه اندازی مجدد شود و برای مدتی نیز بهره‌برداری با خود آنها باشد، البته در این مدت، استخر مجموعه ورزشی سردار جنگل رشت در اختیار هیئت شنا و نجات غریق استان قرار گرفت تا جهت آموزش منجیان غریق و سایر کارهای اموزشی مورد استفاده قرار گیرد.

 

* از آنجاکه مدیریت هیات های ورزشی یکی از چالش های شماست بفرمایید؛ یک رییس هیات باید چه ویژگی هایی داشته باشد؟

هیئت‌های ورزشی بازوان توانمند اداره کل هستند، رییس هیاتی موفق هست که نگاه پدرانه با برنامه منظم و تقویم سالانه داشته باشد، در همه شهرستانها توسعه کمی و کیفی داشته باشد، بتواند با برگزاری کلاس‌های آموزشی، دوره های بازآموزی و ارتقا و برگزاری منظم لیگ در همه رده های سنی از نونهالان گرفته تا بزرگسالان و حتی پیشکسوتان، استعدادها را شناسایی، کشف و تبدیل به قهرمان نماید. یک رییس هیئت موفق باید آورده مالی داشته باشد؛ یا با جذب اسپانسر از طریق بخش خصوصی و یا با جذب بودجه های ورزشی نهادهای عمومی غیردولتی. از همه مهمتر یک هیات باید شناسه داشته باشد؛ متاسفانه اغلب هیات های ورزشی ما شناسه نداشتند و حتی خود اداره کل نیز نمی‌توانست به آنها کمک مالی نماید درحالیکه اگر حتی هیئت‌های شهرستانی و بخش‌ها هم شناسه می داشتند می‌توانستیم به آنها کمک مالی کنیم. با همه این احوال برخی هیات های ورزشی در بحث جذب اسپانسر از طریق بخش خصوصی موفق بودند، به گونه ای که در سال گذشته ۱۱۷ میلیارد و ۴۰۰ میلیون تومان از طریق خیرین ورزشی، هم در حوزه زیرساخت هم در حوزه اسپانسرینگ مسابقات ورزشی جذب شد، مثل دیواره سنگنوردی مجموعه ورزشی یادگار امام رشت، مثل بهسازی استخر فلکده و بسیاری از این دست. با همه این احوال از ۵۴ هیئت ورزشی استان شاید فقط تعدادی این ویژگی را داشته باشند و برخی نیز کج دار و مریز جلو می روند و تعداد محدودی هم هستند که عملکرد ضعیفی دارند.

 

* اما علیرغم این عملکرد ضعیف، امسال نیز گیلان سهمیه المپیک گرفته است

عملکرد ضعیف در راستای اورده مالی است وگرنه در بحث توسعه ورزشی هیات های ما عملکرد قابل قبولی دارند، همانطور که گفتید تاکنون دو سهمیه برای المپیک 2024 پاریس توسط علی آقامیرزایی در قایقرانی و محمد رهبری در شمشیربازی بدست امد که البته سهمیه رهبری هم در بخش انفرادی است و هم در بخش تیمی. ضمن اینکه جامعه داوری گیلان نیز برای نخستین بار سه سهمیه در المپیک دارد، فرزاد صادق پور و بابک بردبار در بوکس و معصومه باقری در تکواندو که اتفاقا ایشان تنها داور بانوی تاریخ تکواندوی کشور است که در المپیک حضور می یابد، علاوه بر این جامعه مربیان گیلان نیز یک سهمیه در المپیک دارند و بهمن میرزایی به عنوان مربی بدنساز تیم ملی کشتی فرنگی و آرش بصارتدار به عنوان مربی تیم ملی قایقرانی در این رقابتها حضور خواهد داشت، دکتر علی افتخاری هم مثل همیشه به عنوان کاروان مدیریتی ایران در المپیک هستند، البته این را هم بگویم که هنوز فرصت افزایش کسب سهمیه نیز وجود دارد، بخصوص این احتمال در پاراالمپیک بسیار بیشتر است.

 

* نحوه نگهداری اماکن ورزشی که از طریق ماده ۸۸ واگذار شده اند، ظاهرا ناراحتی شما را در پی داشته است، از همین رو برای حل این مشکل، حرکت بزرگی را در ورزش گیلان استارت زده اید، می توانید بیشتر توضیح دهید؟

متاسفانه برخی از مستاجرینی که از مسیر ماده 88 مدیریت اماکن ورزشی را در اختیار گرفته اند در نگهداری آن سهل انگار بودند و خسارت‌هایی به اماکن ورزشی ما زدند، از همین رو تصمیم گرفتیم در واگذاری ها، اولویت را به هیات های ورزشی بدهیم، چراکه هم در نگهداری دلسوزترند، هم اینکه می‌توانند به فعالیت‌های ورزشی، قهرمانی و آموزشی خود بپردازند و هم اینکه اگر عوایدی هم داشت به هیئت‌ها برسد تا چرخشان بچرخد و دستشان پیش دیگران دراز نباشد. از همین رو با هماهنگی سازمان بازرسی اولویت واگذاری اماکن ورزشی، به هیئت‌های ورزشی داده شد که جا دارد همینجا تشکر ویژه ای بازرس کل استان داشته باشیم، چراکه این اقدام باعث شد هم ورزش برای مردم ارزان تر و سهل تر تمام شود و هم اینکه درامد اماکن ورزشی واقعی تر گردد و تا سه برابر افزایش یابد و عوایدش نیز به ورزش همین استان برسد. البته ناگفته نماند اخیرا در راستای طرح ملی ورزش و مردم نیز، ۷۳ مکان ورزشی به طور رایگان در اختیار مردم و علاقمندان به ورزش قرار گرفت تا شاهد کاهش ناهنجاری ها و افزایش سلامتی و نشاط در جامعه باشیم.

 

* این اقدام مغایر بحث خصوصی سازی که در نظام جامع باشگاه داری مصوب شد، نیست؟

اولا که هیات های ورزشی خود بخش خصوصی محسوب می شوند، در ثانی این حرکت با هماهنگی سازمان بازرسی صورت گرفت و ثالثا در نظام جامع باشگاه داری که از بیست سال پیش مجلس بدنبال تصویب ان بود و وزارت ورزش نیز از اجرای آن استقبال کرد علاوه بر اینکه تمامی باشگاه های فرهنگی ورزشی دولتی و وابسته به وزارت ورزش و سایر دستگاه های اجرایی به بخش خصوصی و تعاونی واگذار می گردد، باید برای همه باشگاه های ورزشی که تعدادشان در کشور شاید به ۳۰ هزار باشگاه فعال برسد مسائلی همچون بیمه، سازماندهی نیروها و ورزشکاران، داوران و مربیان، حق پخش تلویزیونی و تبلیغات و موارد بی شماری از این دست مورد توجه ویژه قرار بگیرد تا چهار میلیون و۵۰۰ هزار ورزشکار سازماندهی شده در کشور نگران دریافت خسارت‌های درمانی و مسائلی که در حوزه ورزشکاران نباشند؛ واگذاری باشگاه های بزرگ استقلال و پرسپولیس نیز در همین راستا انجام شد تا دولت از نگهداری این دو باشگاه  که هر یک سالانه بیش از 600 میلیارد تومان هزینه داشت برهد؛ در گیلان نیز ما در راستای تحقق نظام جامع باشگاه داری گام های ارزشمندی برداشتیم، مثلاً شش باشگاه مختلف که تحت عنوان سپیدرود (سپیدرود رشت، سپیدرود نوین، سپیدرود شهر باران، سپیدرود جوان و غیره) فعالیت می کردند را طبق اساسنامه نظام جامع باشگاه داری منحل کردیم تا برند واقعی سپیدرود را ماندگار کنیم، حتی برای انحلال برخی از آنها اقدام قضایی کردیم، در انزلی هم برای ملوان چنین مشکلی داشتیم و چند باشگاه با نام ملوان وجود داشت که با همکاری خوب اداره کل ثبت اسناد و املاک استان آنها را منحل کردیم، البته جا دارد همینجا از آقای ناصری آذری مدیرکل ثبت اسناد گیلان تشکری ویژه داشته باشیم چراکه علاوه بر همراهی در این اقدام، باعث شدند بعد از ۵۴ سال برای اولین بار برای باشگاه مردمی و پرهوادار سپیدرود شناسه اقتصادی و شناسه ملی بگیریم.

 

* خداقوت می گویم و در پایان اگر موردی جا مانده در خدمت شما هستیم

اجازه دهید پیش از خداحافظی یک خبر خوب به المپین های گیلانی دهم و ان این است که پس از دستور استاندار گیلان و هماهنگی با دادستان مرکز استان بنا شد به المپین‌ها و برخی قهرمانان ورزشی چون امیررضا معصومی ۱۰۰۰ متر زمین به عنوان تشویق اهدا کنیم. لازم است از دادستان ورزشی رشت نیز کمال تشکر را داشته باشیم.

 

پربیننده‌ ترین ها