کسی انتظار ندارد در این فضای پرتنش و مه آلود اقتصادی جامعه که آثارش در ورزش نیز هویداست، جملگی تختی باشیم یا پوریای ولی؛ همینکه انسان منصفی باشیم کفایت می کند، انسان منصفی که اگر کمی و کاستی ها را دید، فزونی و فایده ها را هم ببیند.

به گزارش خط اول ورزشی، مزدا صوفی که روز 26 شهریور 1398 با حداکثر آرای مجمع هیات کاراته گیلان (چهارده رای از هفده رای) به عنوان رییس این هیات انتخاب شد، 20 تیر ماه 1401، اندکی بعد از هزار روز از این سمت کناره گیری کرد.

پیش از ورود به موضوع، نگارنده تاکید می کند در این نوشتار قصد دفاع یا تخریب کسی را ندارد، ولی نحوه کناره گیری صوفی از هیات کاراته گیلان آنقدر قشنگ نبود که بتوان بی تفاوت از کنار آن گذشت.

معصوم که نیستیم، هر فردی یقینا در وجود خود هم نیمه پر دارد و هم نیمه خالی؛ پس اگر باغچه کسی را بیل زدی و نکات تاریکش را دیدی، بی تفاوت از کنار نیمه پر آن نگذر.

موضوع به کناره گیری مزدا صوفی از هیات کاراته گیلان برمی گردد، که برخی ها بدون رعایت انصاف از آن به عنوان برکناری یاد کردند.

خود خط اول ورزشی بارها به لحاظ فنی به رییس هیات کاراته گیلان در قبال نحوه استفاده از نیروهای انسانی ماهر که از مجموعه هیات کنار گذاشته شده بودند، ایراد گرفت، ایرادی که البته رییس هیات نیز برای خود دلایلی داشت، حتی مواردی از تمرین مختلط دختران خردسال با مربیان مرد دیده شد که پیش از رسانه ای شدن با برخورد جدی رییس هیات مواجه گردید. در مقاطعی هم بین مطالبه گری و سهم خواهی خط کمرنگی کشیده شده بود که قابل تمییز نبود و گاها چالش برانگیز شد؛ اما این روی سکه را دیدیم، آن روی سکه را هم ببینیم؛

سارا بهمن یار اولین بانوی کاراته کای گیلان با حمایت همین هیات به المپیک توکیو رسید و نامش را در تاریخ جاودانه کرد، افتخاری که هرگز تکرار نمی شود، مدال طلای قهرمانی امیدهای آسیا در همین دوران توسط محسن صفرنژاد کسب شد، چندین مدال طلا و نقره و برنز در همین هزار روزی که مزدا صوفی رییس هیات کاراته گیلان بود از رقابتهای مهم کاراته وان در گوشه گوشه دنیا کسب شد، حضور موفق کاراته کاهای گیلان در مسابقات قهرمانی کشور هم نباید فراموش شود، شاید فتح الفتوح نبوده باشد اما دست و پا شکسته هم نبودند، و حتی مقام قهرمانی بزرگسالان کشور را هم بدست آوردند، در کنار همه اینها برگزاری دوره های مربیگری و داوری – با حضور یکی از بهترین مدرسان داوری جهان - بود که آمار داوران و مربیان سطح بالای استان را ارتقا داد و موارد دیگری که از حوصله این مقال خارج است.

از این نکته هم غافل نشویم که همه اینها در دوره ای رخ داد که سایه ویروس منحوس کرونا بر همه ابعاد سیاسی اقتصادی جهان از جمله ورزش سایه انداخته بود اما با همه این احوال صوفی هیاتی بدهکاری که در رتبه بیستم قرار داشت را به یک هیات طلبکار و رتبه ششم ارتقا داد.

حال در این میان رییس هیات، بنا به مصلحت، تغییری در بدنه اجرایی هیات می دهد، این تغییر نباید پیراهن عثمان گردد تا فرد کنار گذاشته شده با علم کردن آن، نه با بیل بلکه با تراکتور باغچه بانی برکناریش را شخم بزند و در نهایت فقط به یک مدرک تحصیلی معادل نشده برسد.

اگرچه آن هم در وقت مقرر خود مورد تایید قرار گرفته بود اما اگر نیمه خالی لیوان صوفی این است، با نیمه خالی لیوان دیگران چه باید کرد؟ با ده ها میلیون تومان پولی که به حساب شخصی برخی افراد چه از مسیر برگزاری دوره های آموزشی و مسابقات و چه از مسیر قراردادهای تبلیغاتی، رفت، چه باید کرد؟ با رفتار غیراخلاقی بجا مانده اش چه باید کرد؟ با احکام کمربندهای فروخته شده اش چه باید کرد؟ و ده ها مورد دیگر که بدجور توی ذوق می زند.

پس سعی کنیم پیش از آنکه کناره گیری رییس هیات کاراته گیلان را برکناری تلقی کنیم، نگاهی هم به کارنامه خود بیاندازیم و منصف باشیم و به حرمت هزار روز تلاش و زحمتی که کشیده شد با روی خوش بدرقه اش کنیم.