گنگسترهای شهر آمل حالا آنقدر تعدادشان در فضای مجازی زیاد شده است که خودشان به طنز میگویند، ظرفیت گنگسترهای این شهر پر شده و گنگسترهای جدید می توانند به نور و چمستان تشریف ببرند! اما خارج از این شوخی، وقتی به موسیقی ارزشمند مازندران نگاه می کنیم مشاهیری چون ابوالحسن خوشرو، نورمحمد طالبی، نورالله علیزاده، نظام شکارچیان، عبدالحسین مختاباد و ... از جلوی دیدگان ما عبور می کنند که عمر خود را در مسیر اعتلای موسیقی منطقه گذاشتهاند، ولی نوجوانان این دیار نیز به اقتضای زمانه، مانند هر جای دیگر، به شدت درگیر موسیقی پاپ و آهنگ های زیر زمینی شده اند، اینکه چه شد موسیقی فاخر مازندران از قطعه فولکلور زیبای «لاره» به اهنگ زیرزمینی «گنگستر شهر آمل» رسید، باید تحلیلی جامعه شناختانه ارایه کرد، تحلیلی که یقینا مرزهای جامعهشناسی و مردمشناسی را جابجا خواهد کرد.
اما برای درک بهتر مطلب می توان به مثالی واضح و جهان شمول تر متوسل شد، مثالی کاملا فوتبالی !
اینکه چه شد در فوتبال و فدراسیونش از دهداری و صفایی و دادکان به تاج و نبی و کفاشیان رسیده ایم و تختی زمانه یعنی علی دایی فرصت عرض اندام پیدا نمی کند، سوالی است که تحلیل و بررسی آن مرزهای وقاهت را دگرگون خواهد کرد. وصف دهداری و دادکان بر کسی پوشیده نیست، اما برای شناخت تاج و دار و دسته اش کافی است علاوه بر پرونده قدیمی ویلموتس، به یک پرونده جدید نیز اشاره کنیم؛ VAR
درحالیکه اپیدمی استفاده از کمک داور ویدویی تقریبا همه گیر شده است، در ایران هنوز با چالش های فنی و البته مدیریتی روبه رو هست، بعد از اینکه ایرانیزه کردن این سیستم جواب نداد، هم اکنون فدراسیون فوتبال در حال اذن ورود به برندهای خارجی برای این مهم است.
دیگر به نقطه ای رسیده ایم که چاره ای جز استفاده از VAR در لیگ برتر سال آینده نداریم، و ورزشگاه های ایران باید به هر نحوی شده به این سیستم مجهز شوند. حال مهدی تاج رییس فدراسیون فوتبال که به بهانه هایی چون تحریم و گرانی سعی بر ایرانیزه کردن این سیستم داشت وقتی موفق نشد اکنون قصد خرید محصول خارجی ان را در دنیا به راه انداخته است.
درحالیکه طبق براوردهای خود شرکت های خارجی راه اندازی این سیستم در هر ورزشگاه بین 700 تا 800 هزار دلار هزینه دارد، و راه اندازی این سیستم در ده ورزشگاه بزرگ ایران که لیگ برتر در ان بازی می شود کمتر از 10 میلیون دلار هزینه در برخواهد داشت، تاج رییس فدراسیون فوتبال و متولی اصلی این کار، صحبت از ضمانتی 50 میلیون دلاری می کند که باید در این زمینه پرداخت شود.
او در این چندوقته شرایط را به گونه ای مدیریت کرد که بگوید تمام تلاشم برای فرار از این هزینه انجام داده و اکنون چاره ای جز این نداریم، اگرچه در نداشتن چاره با وی موافقیم، اما هزینه 50 میلیون دلاری عنوان شده جهت ضمانت شرکت های خارجی برای VAR در حالی از سوی تاج مطرح شده است که رقم واقعی این موضوع 5 میلیون فرانک سوییس است نه 50 میلیون دلار امریکا.
به هر حال باید یک فرقی بین دهداری که هزینه خرید کفش بازیکن ملی پوش را از جیب می دهد با تاج که 5 میلیون فرانک را 50 میلیون دلار اعلام می کند باشد، اینها همان گنگسترهای فدراسیون فوتبال هستند.