سپیدرود به فراموش خانه لیگ دو سقوط کرد و ملوان در هفته پایانی از این سقوط رهایی یافت و داماش هم بی خیال تیمداری شده و تیمش را به استانداری! هبه کرده است، وجه اشتراک همه اینها، نداشتن مالک و متولی رسمی است.

مدیرکل ورزش و جوانان استان گیلان هم هماره نبود صنایع قوی جهت سرمایه گذاری در ورزش را بهانه قلمداد می کند، در حالیکه دلق پوش مدیرکل سازمان صنعت، معدن، تجارت گیلان نقد جدی به این نگاه دارد و می گوید: متاسفانه در بخش تربیت بدنی و ورزش استان، یک نظام یکپارچه موجود نیست، در واقع این متولی ورزش است که باید به سراغ صاحبان صنایع برود تا آنها را ترغیب به حمایت از مقوله ورزش بکند.

مریم بخشی هم در مقام پاسخ، به جلسه ای که در حضور استاندار و مدیران باشگاه های ورزشی برگزار شد، اشاره می کند و می گوید: شاید آقای دلق پوش حضور ذهن نداشته باشند که از صاحبان صنعت فقط یک نفر در جلسه شرکت کرد. سازمان صمت حتی نتوانست پنج سرمایه گذار را به جلسه بیاورد. اگرچه وظیفه ما است که پیگیر باشیم ولی اگر کسی واقعا قصد کمک داشته باشد، خودش جلو می آید، نه اینکه ما به دنبال آن باشیم.

این کشمکش بی نتیجه، مدتهاست ادامه دارد، تا اینکه امروز دکتر رنجکش مدیرکل جذب و حمایت از سرمایه گذاری استان گیلان آب پاکی را روی دست دستگاه ورزش ریخت و گفت: خلا موجود در اسپانسرینگ تیم‌های ورزشی استان یک خلا فرهنگی و مدیریتی است، در واقع نگاه تک بُعدی به سرمایه گذار موجب ایجاد این معضل شده است. وی با بیان اینکه عدم ورود سرمایه گذار به ورزش را ضعف در صنعت استان نمی‌بینیم، گفت: روزگذرانی و عدم خلاقیت در مدیریت اقتصادِ ورزش استان مشهود است! باید بتوانیم در ورزش برای سرمایه گذار جذابیتی ایجاد کنیم تا آنها را مجاب به سرمایه گذاری کنیم.

به گزارش خط اول و به نقل از وارش اسپورت، دکتر یونس رنجکش دانش آموخته دکتری مدیریت منابع انسانی و همچنین دکتری مدیریت عالی کسب و کار DBA با گرایش دیپلماسی تجاری است که علاوه بر سال‌ها سابقه تدریس در دانشگاه و فعالیت در عرصه روزنامه نگاری از مدیران رسانه‌ای است و در کارنامه او مدیرکل اجتماعی و فرهنگی استانداری و فرمانداری شهرستان مرزی بندر آستارا نیز دیده می‌شود که هنوز اقدامات این مدیر خوش‌نامِ گیلک زبان در پیشبرد اهداف توسعه‌ای استان در آن شهرستان و دفاع از هویت گیلان در مقابل زیادی خواهی پانترک ها از یاد نرفته و همچنان از جایگاه ویژه‌ای در آستارا برخوردار است.

دکتر رنجکش در گفتگو با خبرنگار ما گفت: باید در ورزش برای سرمایه گذار بتوانیم جذابیتی ایجاد کنیم که یکی از این موارد می‌توان به مشوق‌های تعریف شده در قانون از سوی دولت در خصوص معافیت‌های مالیاتی و سایر پشتیبانی‌ها اشاره داشت که برای فعالان حوزه‌های فرهنگی، اجتماعی و ورزشی پیش‌بینی‌هایی شده است.

وی ادامه داد: با این اقدامات ورود سرمایه گذار به ورزش یک سوددهی دوطرفه محسوب می‌شود؛ هم سرمایه گذاری از مشوق‌های قانونی دولتی بهره‌مند می‌شود و از طرف دیگر هم شاهد نشاط اجتماعی در حوزه‌های ورزشی و فرهنگی جامعه و همچنین تولید سرمایه‌های اجتماعی و پیشگیری از آسیب‌ها خواهیم بود.

مدیرکل سرمایه گذاری استانداری گیلان خاطرنشان کرد: من احساس می‌کنم خلا موجود در اسپانسرینگ تیم‌های ورزشی استان یک خلا فرهنگی و مدیریتی است، در واقع نگاه تک بُعدی به سرمایه گذار موجب ایجاد این معضل شده است.

وی افزود : بحث اسپانسرینگ در ورزش را باید به عنوان یک معامله برد-برد ببینیم و در این میان می‌بایست منافع سرمایه گذاران و جامعه ورزش به خوبی برای هم تبیین و سهم آورده هرکدام به وضوح تشریح شود.

وی ادامه داد : از نگاه اقتصادی هم سرمایه گذاران بخش تولید و خدمات و هم جامعه ورزشی و تیم‌ها و باشگاه‌های ورزشی دارای سرمایه‌هایی هستند که در تلفیق با هم می‌توانند موجب رونق و سود دو طرفه برای یکدیگر شوند.

رنجکش اظهار کرد: اگر بخش اقتصادی دارای سرمایه مادی است، بخش ورزش نیز برخوردار از هوادار و سرمایه‌های اجتماعی است که می‌توانند در پشتیبانی از هم اهداف مورد نظر را پیش ببرند.

این مدیر اقتصادی با تاکید بر ضعف عمده در ساختار مدیریتی ورزش برای نزدیک کردن این سرمایه‌ها به همدیگر اضافه کرد : مدیریت ورزش باید بتواند با توجیه اقتصادی و اجتماعی و روش‌های سود بردن این سرمایه‌ها به واسطه فرصت‌هایی که در صنعت و یا سایر سرمایه گذاری‌ها وجود دارد و پیوند آن‌ها با سرمایه‌های اجتماعی در جامعه، تولید ثروت افزوده نماید که بطور کلی مدیریت بازار‌یابی در این زمینه یا وجود ندارد و یا بسیار ضعیف و غیر اثربخش است.

وی یاد آور شد : نباید انتظار داشت که مدیران بخش خصوصی سرمایه‌های خود را بدون هیچ بازخوردی در بخش‌های غیر مرتبط هزینه کنند بلکه باید برایشان توجیه‌پذیر باشد.

وی گفت : به عنوان مثال ورزش فوتبال در مقایسه با سایر ورزش‌ها برخوردار از طرفداران و سرمایه‌های اجتماعی بسیاری است که این فعالیت را دنبال می‌کنند و برای بخش‌های خصوصی حامی این ورزش نیز این سرمایه هواداران می‌تواند بسیار مهم و سود‌آور باشد.

وی گفت: باشگاه‌های ورزشی در کنار فعالیت‌های اجتماعی یک بنگاه اقتصادی هم هستند که باید مدیریت اقتصاد در آن‌ها پررنگ باشد وگرنه قادر به ادامه فعالیت حرفه‌ای نیستند.

دکتر رنجکش با اشاره به ناکارآمدی در مدیریت اقتصادی در ورزش گیلان اظهار داشت : به دلیل وابستگی به منابع دولتی ضعف خلاقیت و عدم نوآوری در این زمینه در استان بسیار مشهود است و مدیران ورزشی استان بیشتر به دنبال روزگذرانی هستند تا برخوردار از اندیشه استراتژیک و داشتن فهم خلاقیت در اقتصاد ورزش که مانع از شکوفایی این مهم می‌شود.

وی در پاسخ به سوالی که آیا تاکنون مدیران ورزش به سراغ حوزه سرمایه گذاری استانداری برای بهره‌مندی از ظرفیت‌های این بخش در راستای توسعه اقتصاد ورزش آمده‌اند اظهار داشت: متاسفانه تاکنون هیچ تماس و ارتباطی در این زمینه وجود نداشته و برنامه‌ای هم اعلام نشده است.

وی ادامه داد: با توجه به نوع نگاهی که در حوزه سیاسی وجود دارد بیشتر فضاها متاثر از انتخاب‌های اینچنینی در مدیریت‌هاست و به همین دلیل شاید کمتر به مدیریت‌های غیرسیاسی در حوزه‌های تصمیم سازی و تصمیم گیری بها داده شده و این در واقع از بین رفتن سرمایه‌های انسانی با اثربخشی راهبردی که صدمات آن خود را نشان می‌دهد.

وی گفت : تا زمانی که نگاه استراتژیک به اقتصاد و درآمدزایی ورزشی موجود نباشد نمی‌توانیم شاهد پویایی و پیشرفتی برای رفع معضل مالی در حوزه ورزش استان باشیم.

دکتر رنجکش با اعلام آمادگی برای کمک به حوزه ورزش بیان داشت: با توجه به اینکه اداره‌کل حمایت و جذب سرمایه گذاری می‌تواند در راستای معرفی فرصت‌های سرمایه گذاری در بخش ورزش در صورت دارابودن برنامه از سوی متولیان پیوندهایی را در این زمینه با مشارکت سایر دستگاه‌های اجرایی داشته باشد.

به گفته وی، ورزش استان بویژه فوتبال و جایگاهی که تیم‌های بومی استان به خصوص داماش با برخورداری از سرمایه اجتماعی هواداران دارند می‌توانند یکی فرصت‌های سرمایه گذاری باشند تا از این فرصت، سرمایه‌های افزوده و ثروت تولید شود.

مدیرکل سرمایه گذاری استانداری گفت: عدم ورود سرمایه گذار به ورزش را ضعف در صنعت استان نمی‌بینیم بلکه ضعف درشناخت و عدم ایجاد ارتباط دوسویِ بین صنعت و ورزش استان می‌دانم که نمی‌دانند چگونه باید با یکدیگر ارتباط متقابل و سودمند داشته باشند.

این مدیر فعال در عرصه رسانه‌ای با گریزی به معضلات موجود در حوزه خبری استان اظهار داشت: با توجه به گستردگی رسانه‌ها در جامعه اما فرهنگ مطالبه‌گیری توسط رسانه‌ها به خوبی نهادینه نشده است، ما خبرنگار تخصصی نداریم تا بتواند در خصوص موضوعی تخصصی بحث و مطالبه‌گری کند. همچنین باید سواد رسانه‌ای در بین آحاد جامعه گسترش یابد تا در نتیجه اهالی رسانه بتوانند بر اساس واقعیت‌های پیدا و پنهان مطالبه‌گری اصولی در رسانه‌ها داشته باشند.

وی ادامه داد: از سوی دیگر نگاه اکثر مدیران به رسانه غالبا تبلیغی است در حالی که این نگاه صرف تبلیغی می‌تواند موجب تله‌های رسانه‌ای شود که بهتر است با شناخت از کاربرد رسانه و بهره‌مندی از متخصصین در این زمینه روش‌های اطلاع‌رسانی تغییر کند.