تنزل جایگاه شورا با افرادی که قدرت مدیریت یک کلاس درس را نداشتند به کنار، اعمال نفوذ برخی از اعضا برای به کارگرفتن آشنایان و دوستانشان در شهرداری سبب از کار افتادن مکانیزم تخصص محوری و شایسته سالاری شده است و ناامیدی جوانان از عدم رعایت عدالت در استخدام‌ها را به دنبال داشته که در این بین مطالبه مردم ورود دستگاه‌های بازرسی و امنیتی و نوع مواجهه با این تخلفات است.
اکنون با حضور بدرالدین بدری به عنوان شهردار شهرستان بندرانزلی پس از کشمکش های زیاد شاهد تغییرات درون سازمانی هستیم و آنچه مشهود است ساختار اداری با مازاد نیرو مواجه است و بحث اخراج این افراد مطرح نیست و موضوع برگشتن آنها به محلی است که برای آن جایگاه جذب شدند.
این نیروهای انسانی مازاد، نیروهای تحمیلی برخی از اعضای شورای شهر هستند که با قراردادهای خدمات وارد این محیط شده اند. قصه از این قرار است که شورای شهر به بهانه جذب نیروهای خدماتی، اقدام به جذب تعدادی پرسنل شرکتی کرد. اما در این‌میان تعداد افراد نور چشمی،بستگان و … که با حکم نیروهای خدماتی جذب شدند به جای انجام امور مرتبط، متصدی برخی امور حساس و دفتری در شهرداری بوده و حقوق و مزایا و اضافه کاری آنچنانی به این افراد تعلق می گرفت. علی رغم کمبود نیروهای خدمات شهری،شهرداری در قبال پرداخت حقوق و مزایای این افراد دچار مشکل جدی شده است.
شایان ذکر است شهرداری این نیروها را از طریق شرکت‌هایی که تامین نیرو می‌کردند، جذب نموده است. نحوه استخدام این شرکت‌ها نیز قانونی است.
حالا این افراد چطور مدعی هستند که باید حتما در ساختار اداری با اضافه کاری های آنچنانی جلوس کنند؟ چگونه می توان منکر شد ورود این افراد سازمان یافته و سیاسی و باندی و جناحی نبوده است؟ چرا باید برای فامیل ها و نورچشمی های شورا فضای مناسب تری فراهم شود؟
شورا چگونه و در قالب کدام چارچوب فامیل خود را وارد ساختار اداری شهرداری کرده‌است؟! البته وقتی صحبت از فامیل می‌شود، منظور «فامیل دور» نیست چون این افراد همه “فامیل نزدیک” هستند.
جدا از اینکه سهمالارث پنداشتن جذب نیرو در شهرداری بندرانزلی بر مبنای فامیلی و سفارشی ستم به حوزه تخصصی و زیربنایی شهرداری است گویا تعدادی از اعضای شورا نمی دانند استخدام‌های فامیلی حتی به فرض محال، اگر مجوزی هم داشته باشند، عامل بی‌اعتمادی و نارضایتی عمومی و زمینه‌ساز تبعیض است.
