سوت آغاز سی و سومین دوره رقابتهای المپیک، پنجم مرداد ماه در پاریس زده می شود، این شهر بعد از لندن که میزبان چهار دوره المپیک در سالهای 1908، 1944، 1948 و 2012 بوده (که البته سال 1944 بخاطر جنگ جهانی دوم برگزار نشد)، با میزبانی از سه دوره المپیک در سالهای 1900، 1924 و 2024 به یکی از شهرهای مهم ورزشی جهان تبدیل شده است، در واقع پاریس بعد از یک قرن دوباره میزبان المپیک شده است و برنامه های فراوانی برای آن دارد.

اما ایران که امیدوار است برای نوزدهمین دوره پیاپی در این آوردگاه بزرگ کسب مدال کند، با چهل ورزشکار شامل 29 ورزشکار مرد و 11 ورزشکار زن، در 14 رشته کشتی آزاد، کشتی فرنگی، تیراندازی، تیراندازی با کمان، وزنه‌برداری، تکواندو، شمشیربازی، قایقرانی، ژیمناستیک، تنیس روی میز، دوچرخه سواری، سنگنوردی، شنا و دوومیدانی در این رقابت ها شرکت می کند.

اگرچه تعداد کاروان ایران به نسبت چهار دوره پیشین بسیار کمتر است اما بعید است به لحاظ مدال اوری ریزشی این چنین داشته باشد چراکه اگر تعداد کاروان المپیک های قبلی بیش از شصت نفر بود، صرفا بخاطر حضور رشته های تیمی چون والیبال و بسکتبال بود که متاسفانه هیچکدام در این دوره موفق به کسب سهمیه نشدند و باعث شد تعداد کاروان ایران به لحاظ کمی پایین بیاید.

اما ورزشکاران گیلانی مثل همیشه در این دوره از رقابتهای المپیک صاحب سهمیه ای هرچند اندک هستند، محمد رهبری در اسلحه سابر شمشیربازی و علی آقامیرزایی در کایاک هزار متر قایقرانی هر دو برای دومین بار پیاپی در المپیک حضور دارند و امید فراوانی دارند نتیجه متفاوت نسبت به دوره گذشته کسب کنند تا رکورد 68 ساله عدم کسب مدال توسط ورزشکاران گیلانی را بشکنند.

اخرین مدال المپیک برای گیلان توسط محمود نامجو در 1956 ملبورن استرالیا رقم خورد و تاکنون هیچ گیلانی موفق به کسب مدال در المپیک نشده است اگرچه از دوران تاکنون 24 ورزشکار گیلانی 31 مرتبه سهمیه المپیک را بدست اوردند ولی هنوز رفتن روی سکو ارزویی دست نیافتنی برای ورزش گیلان شده است،آرزویی که شاید این دوره محقق شود.